Katatoni ve dissosiyatif kimlik bozukluğu, ciddi psikiyatrik rahatsızlıklardır ve her biri kapsamlı tıbbi değerlendirme ve uygun tedavi gerektirir. Bu bozukluklar, hem bireyin hem de ailesinin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilir. Bu nedenle, bu belirtileri yaşayan bireylerin bir uzmana başvurması ve uygun tedavi sürecine girmesi hayati öneme sahiptir.
Katatoni, psikomotor bozukluklarla karakterize edilen bir sendromdur. Katatoni, genellikle şizofreni, bipolar bozukluk ve diğer psikiyatrik rahatsızlıklarla ilişkili olarak görülebilir, ancak belirli fiziksel sağlık koşulları ve nörolojik hastalıklarda da ortaya çıkabilir. Katatoni, kişinin bedensel hareketlerinde ve davranışlarında aşırı değişikliklere neden olabilir.
Motor İnmobilite: Kişi uzun süre hareketsiz kalabilir; heykel benzeri pozisyonlarda saatlerce durabilir.
Negativizm: Kişi, verilen talimatlara karşı çıkabilir veya talepleri reddedebilir.
Katalepsi: Kişi, bir pozisyonda sabit kalabilir ve dışarıdan verilen pozisyon değişikliklerine direnç göstermeden o pozisyonda kalabilir.
Ekstrem Uyanıklık: Bazı kişiler aşırı uyanıklık ve hareketlilik gösterebilir.
Mutizm: Kişi konuşmayı tamamen kesebilir veya çok sınırlı bir şekilde konuşabilir.
Esneklik: Kişi, bir ekstremiteyi (kol veya bacak gibi) uzatıldığında öylece bırakabilir, kendisi bu durumu değiştirmez.
Katatoni, birincil olarak şizofreni, bipolar bozukluk ve majör depresif bozukluk gibi psikiyatrik hastalıklarla ilişkilidir. Ancak, enfeksiyonlar, travmatik beyin hasarı, Parkinson hastalığı ve bazı ilaçların yan etkileri gibi diğer fiziksel sağlık koşulları da katatoniye yol açabilir. Bununla birlikte, bazen spesifik bir neden bulunamayabilir.
Katatoni tedavisi, altta yatan nedenlere bağlı olarak değişebilir. Benzodiazepinler (örneğin, lorazepam) genellikle ilk tercih edilen tedavilerdir. Nadir durumlarda, elektroşok tedavisi (ECT) de etkili olabilir.
Kişilik bölünmesi, diğer adıyla dissosiyatif kimlik bozukluğu (DKB), bir kişinin en az iki farklı kimliği veya kişilik durumunu sergilemesiyle karakterize edilen ciddi bir psikiyatrik durumdur. Bu durum, kişiliklerin birbirinden bağımsız olarak işlev görmesi ve kişinin belleği, bilinci, algısı ve kimliği arasında kopmalara neden olmasıyla tanınır.
Birden Fazla Kimlik: Kişinin en az iki ayrı kimliği veya kişilik hali vardır. Bu kimlikler farklı yaş, cinsiyet, beceriler veya kişilik özelliklerine sahip olabilir.
Bellek Boşlukları: Kişi, önemli bilgileri hatırlamakta zorluk yaşayabilir veya günlük olaylar hakkında bellek kaybı yaşayabilir.
Davranış ve Düşünce Değişiklikleri: Kimlik değişiklikleri nedeniyle kişinin davranışları ve düşünceleri ani ve belirgin değişiklikler gösterebilir.
Kimlikler Arası Amnezi: Bazı kimlikler, diğer kimliklerin farkında olmayabilir veya onların yaşadıklarını hatırlamayabilir.
Depersonalizasyon: Kişi, kendi bedeninden veya düşüncelerinden kopmuş hissedebilir.
Diğer Dissosiyatif Belirtiler: Bu bozukluk sıklıkla diğer dissosiyatif belirtilerle birlikte görülür (örneğin, dissosiyatif amnezi).
Dissosiyatif kimlik bozukluğu genellikle çocukluk döneminde yaşanan ciddi travmatik olaylar, fiziksel veya cinsel istismar, savaş, doğal afetler gibi kronik stres ve travmatik deneyimlerle ilişkilidir. Kişi, bu travmatik olaylardan kaçınma veya başa çıkma mekanizması olarak dissosiyasyon geliştirir.
Dissosiyatif kimlik bozukluğunun tedavisi, genellikle uzun dönemli psikoterapiyi içerir. Amaç, kimliklerin entegrasyonunu sağlamak ve travmatik anıların işlenmesine yardımcı olmaktır. Tedavi, güvenli bir ortam oluşturmayı, travmanın etkilerini azaltmayı ve kişinin günlük yaşamını yönetme becerilerini geliştirmeyi hedefler. Ayrıca, ilaç tedavisi, özellikle de eşlik eden depresyon ve anksiyete belirtilerini yönetmek için kullanılabilir.
Henüz yorum yapılmadı,
İlk Yorum yapan siz olun...