70’li yıllarda Eskişehirli mobilyacılar yatırım yapıp markalaşma, işi geliştirme yerine bir liraya imal ettiklerini beş liraya satıp aradaki farkı gayri menkule yatırdılar ve her biri gayri menkul zengini oldu. Kira gelirleri üretim gelirini geçti. Firmalar tek tek kapandı. Bugün de yapılacak çalışmalar falan hikâye olacaktır. Düne kadar farklı sektörde olanlar bugün mobilyacı olmaya soyunuyor. En iyisi yine İnegöl’e veya IKEA’ya gidip alışveriş yapmak.
Eskişehir daha neler kaybedecek. Beklemede kalınnnnnnnn.
70 li ve özellikle 80 li yıllar da mobilya denince akla üç şehir gelirdi 1- Eskişehir (orta ölçek ve orta kalite), 2- İnegöl (orta ve alt kalite), 3- Ankara Siteler (üst kalite). İleriki yıllarda önce Eskişehir sonra da Ankara mobilya sektöründe bittiler. Sizin de ifade ettiğiniz gibi İnegöl aldı başını yürüdü gitti hiç esamesi okunmayan Kayseri fabrikasyon mobilya da devleşti. Eskiden Tabakhane ve çevresinde kümeleşen mobilya imalathaneleri, satış mağazaları, malzeme satıcıları, döşemeciler ve kamyon kamyon satılan toptan mobilyanın nakli için nakliyat firma ofislerine dar gelen o bölge bugün Ankara yolu üzerinde olan ve adı EMKO (Eskişehir Mobilyacılar Kooperatifi) olan bölgeye taşınacaklardı ama gel gelelim Eskişehir de 90 lardan sonra mobilya sektörü yok oldu ve şimdi o EMKO daki dükkanlar da mobilyacıları mumla aramaya başladık. Oysa mobilya imalathaneleri, satış mağazaları, yan sanayi ve yedek parça üretimi ile, döşeme atölyeleri ile nakliyatçısı ile çok ciddi bir istihdam alanı