Kaypak

Her insanın derdini anlatacağı alanlar olmalı. Derdini anlatamayan insan çatlar patlar puf olur. Bende az daha patlıyordum imdadıma ANADOLU GAZETESİ yetti. Bana bu imkanı veren Sevgili Yazı İşleri Müdürümüz Hilal Köver’e teşekkür. 
Benim derdim okur olarak vatandaş olarak derdimi anlatmak. Hatam kusurum olursa af dilerim. Sonuçta Kerem Akyıl değilim. Ali Baş değilim. Tarkan Demir değilim. Ama sevgili Tarkanı ve sevgili keremi, sevgili Aliyi okumadan geçmem. 
Derdim büyük. Hani bi şarkı var derdim çok hangisine yanayım diye. Birisi fitil ediyor beni. Derdimin birisi KAYPAKLIK. Kapatın gözünüzü kaypak düşünün. Ne dolular ne çoklar.
Bide kime göre KAYPAK neye göre KAYPAK!!!! Herkezin KAYMAKLIK düşüncesi farklı olur. Bazı insana göre KAYPAK olan bazı insana göre dünya iyisi olur. Ben söyleyim siz size göre KAYPAKLARI bulun.
Bak Eskişehir’de şehrin yakaları bir araya bir türlü gelmez. Kıskanç yerde bu olmaz. Aşkı Şehirde kıskanç çok. Şehir birikmiş kolay sıkıntılarını çözemez. Çünki bak şimdi iyi dinle burayı. Bizim şehirde öyle tipitipler varki herşeyin içinde. Sivil toplumda onlar ekonomide onlar siyasette onlar yav sanatta ne işin var sanattada onlar, Eskişehirsporda da onlar. Bu tipitipler göya her işi planlar ama masa altında saklanır. Bunlar şehri dizayn etmeye çalışır sağda solda lobi yapmaya çalışır yedikleri içtikleri mekanlarda bellidir. Ama iş fikir beyan etmeye gelince görünmezler. 
Bu tipitiplere takılanlar iflah olmazlar.
En yakın arkadaşlarını satarlar bunlar. 
Ortağını satarlar.
Valla bak.
Cidden.
Yeminleee!!!
Zaten hep duyarsınız bizim şehirde şu şunu bu bunu satmış düşman olmuşlar diye.
Bizim şehirde dedikodu gırla duymamak olanaksız
KAYPAKLARA dikkat. KAYPAKLAR bizim şehirde iyice varolurlarsa var yaaaaaa!!!
Derdimi anlattım dostlar rahatladım ferahladım. Ooohhhhhh. Sizde anlatın şişmeyin içinizde patlar mazallah.
Bizim şehir bizim şehir diyip durdum. Sevgili Soner Yüksel teslanın sosyal medyasında Eskişehir resmi koyup güzel şiir paylaşmış. Resimde köprübaşında porsuk var içinde gondollar yüzerler. Sevgili Sonerin şiirini sizde okuyun. 
Dönmek, mümkün mü artık dönmek?
Onca yollardan sonra yeniden yollara düşmek?
Neresi sıla bize neresi gurbet?
Al bizi koynuna ipek yolları, üstümüzden geçiyor gökkuşağı…
Sevdalı bulutlar, uçan halılar, uzak değil dünyanın kapıları…
Neresi sıla bize, neresi gurbet?
Yollar bize memleket!
Sevgili Soner Yüksele teşekkür.
Sonra yine burada görüşelim.