Yüksek dozda koşulsuz sevgi içerir: Bajrangi Bhaijaan

Hollywood sevilir de Bollywood sevilmez mi? Sizleri şayet ki daha önce tanışmadıysanız, Bollywood mutfağından çıkan bir film ile tanıştıracağım. ‘Bajrangi Bhaijaan’ İsminin söylemesi zor, izlemesi ise bir o kadar zevkli olan bu film eğer Hint filmlerini sevmiyorsanız size sevdirecek nitelikte. Harshaali Malhotra ve Salman Khan’ın başrollerini paylaştığı film 163 dakika sürüyor. Uzun süren fakat izlerken zamanın nasıl geçtiğini anlamayacağınız filmi daha yakından tanıyalım.
 
SHAHİDA’NIN BAŞARISI
Film dilsiz ve Pakistanlı bir kız çocuğunun kaybolması sonrası ona sahip çıkan Hindistanlı bir adamın başından geçen olayları ele alıyor. Öncelikle bu filmi sevmemin en büyük sebebi minik Shahida’nın (Malhotra) muhteşem oyunculuğu. Buna karşılık Pawan (Khan) da Shahida ile mükemmel bir uyum içinde. Bu iki başarılı oyuncu hikayeyi izleyicilere etkili bir şekilde aktarıyor.Hindistan ve Pakistan arasındaki anlaşmazlıkları da bir yandan işliyor film.  Olay örgüsüne gelecek olursak. Shahida annesiyle tren yolculuğu yaptığı sırada tren durur ve Shahida dışarıda gördüğü kuzuyu kurtarmak için trenden iner. Annesi de bu sırada uyuyordur. Trenin hareket etmesiyle Shahida dışarda kalır. Konuşamadığı için sesini duyuramaz. Daha sonra yük trenine binerek Hindistan’a ulaşan Shahida, burada Pawan ile tanışır. Herşey o zaman başlar…
 
BU ÇOCUK NERELİ?
Filmde farklılıklara rağmen umut verici mesajların olması bir diğer güzel yan. Shahida Pakistanlı bir Müslüman. Pawan ise Hindistanlı ve Hindu inancına sahiptir. Pawan başlarda Shahida’dan kurtulmaya çalışır ancak  masumiyeti karşısında onu bırakamaz. İsmini öğrenemediği Shahida’ya Munni adını takar. Bu süreçte Munni’nin nereden geldiğini, kimin çocuğu olduğunu öğrenmeye çalışan Pawan, bir türlü bilgi alamaz.  Filmde bu sahneler oldukça komik işlenmiş. Olaylar devam ettiği sırada Pawan minik kızın her hareketinden nereli olduğunu bulmaya çalışır. Film boyunca Munni’yi ailesine ulaştırmayı amaçlar. Munni artık kimliğini davranışlarıyla açığa çıkartır. Bir camide dua eder, Pakistan maçına sevinir, et yemeyen Hindulara karşı et yer. Belli ki Munni Hindu değildir… İşte burada Pawan’ın her şeye rağmen Munni’yi kucaklaması, insanların dinlerine göre ayırt edilmemesi gerektiği mesajını veriyor. Hiç tanımadığı bir çocuğu böylesine sahiplenmesi insanlık duygusunu aşılıyor.
 
İNSANLIK DERSİ
Filmde ötekileştiren kesime örnek de var. Pawan’ın sevgilisinin babası Munni’nin Müslüman olduğunu öğrenince ya tamamen  evden gitmesini ya da ancak çocuğu bırakırsa kalmasını teklif ediyor. Yani bir insanın dini farklı diye ayrımcılık yapanların  temsilcisi de bu adam oluyor. Hint filmlerinin bir çoğunda olduğu gibi müzikler ve renkli kareler bu filmde de mevcut. Bollywood güzelliği… Filmin sonunda tüylerinizin diken diken olacağını söyleyebilirim. Sonuyla ilgili Spoiler vermem gerekirse Pawan amacına ulaşıyor diyebilirim.IMDB puanı 8.1 olan başarılı filmi mutlaka izleyin. Bu filmden öğretiler şöyle oldu benim için; Karşıdaki kişi hangi dinden olursa olsun bunun hiçbir önemi yoktur ve bazen  kendinden ödün verir karşıdaki kişiyi mutlu etmek isteyebilirsin...