Kız istemeye gidemiyoruz

Benim gençliğimde gazetecilik saygın bir meslek olarak kabul edilirdi. Bugün kız istemeye gitsek, oğlumuzun gazeteci olduğunu söylememek için akla karayı seçiyoruz. Artık gazetecilik halka doğruları söylemek değil. Eskiden gazeteciler 'cesaretle' doğruları söylerdi. Şimdi 'Cesaretle' aşağılık yalanlar söylüyorlar. Örnek mi istiyorsunuz? Bu memlekette, "CeHaPe'liler üstleri çıplak bir şekilde ve deri pantolonlar giyip, başörtülü bacımıza saldırdılar" diyen gazetecileri de gördük. İşin üzücü yanı bazı meslektaşlarımız da bu durumdan hoşnutlar. Yalnız halka yalan söyleyenlerin küçük bir sorunu bulunuyor. Bunlar bir müddet sonra hızlarını alamayıp, kendi kendilerine yalan söylemeye de başlıyorlar. İşte o zaman da artlarından kahkahalarla güldürüyorlar kendilerine. Mesela "Türkiye'yi ben yönetiyorum" diyen bir jölelimiz var. Allah şifa versin elbette... Gazetecilik iyice trollük olmaya başladı. Hatta benim bile – naçizane – üzerime zimmetlenmiş 4 trolüm var. Hatta bir tanesi var ki sabahları geç paylaşımda bulunduğum zaman özelden mesaj atıp, "Ne o?... Akşam rakıyı çok mu kaçırdın?" diyor; özlüyor resmen beni... Karı – koca gibi olduk trollerimle; kah gülüp kah kavga ediyoruz... Geçinip gidiyoruz işte. Çoğunun fotoğrafı bile yok. Eskiden kırmızı güller arasında ellerini göğe açmış ağlayarak dua eden kız çocuğu fotoğrafı filan koyuyorlardı. Şimdi milliyetçi taklidi yapmaları emredilmiş; savaş helikopteri koyuyorlar... Trollere bir itirazım yok aslında. Ancak gazeteciliği trollük olarak yapanları gördükçe utanıyorum. Bazen diyorum ki, "Onlar gazeteciyse ben değilim. Bas istifanı git limon sat..." Ama sonra kendi kendime kızıyorum. "Zaten amaçları, namuslu insanları yıldırıp, kaçırmak... Dayan Kerem; bu günler de geçecek..." Son olarak Haber Global adlı bir kuruluşun ekranlarına çıkan Muharrem İnce yayını terk etti. Gazetecilikte sevdiğinizden çok sevmediğiniz, beğenmediğiniz politikacı olur. CHP'yi de Muharrem İnce’yi de sevmeyebilirsiniz. Ancak kutsal gazetecilik mesleğinin arkasına saklanarak terbiyesizlik yapamazsınız. Eskiden böyle rezillikler olmazdı. Türkiye nereye gidiyor farkında mısınız?..

Abdullan Gül'ün kehâneti...

11'inci Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Karar Gazetesi'ne verdiği bir mülakatta siyasal İslam hareketinin çöktüğünü ifade etti. Kendileri döneminde siyasal İslam'dan gelen isimlerin demokrasi içinde mücadele ederek tüm dünyaya örnek olduğunu ifade eden Gül, yine de dünya genelinde siyasal İslam'ın başarısız olduğunun gözlendiğini ifade etti. Sayın Gül'e ne derecede katılacağınızı bilemem elbette. Ancak Kuzey Afrika ve Ortadoğu ülkelerinde birbiri ardına iktidara gelen siyasal İslamcı Arap partilerinin başarısız olduğunu söyleyebiliriz. Bir dönem baskı altında bulunan siyasal İslamcılar iktidara gelir gelmez, benzer bir baskıyı muhaliflerine karşı kullanmaktan geri durmadılar. Dahası aynı kişiler yolsuzluğa karşı mücadele etmenin yüce dinimizin bir emri olduğunu ifade etmelerine karşın, iktidarı ele geçirir geçirmez, çok daha vahim hatalara imza attılar. Rüşvetin, yolsuzluğun adresi oldular... Özetlemek gerekirse Siyasal İslamcılar ne dedilerse, iktidara gelir gelmez tersini yaptılar. Tabii Arap siyaseti ve Türk siyaseti birbiriyle aynı değil. Türkiye'de çok daha köklü bir partileşme kültürü var. Ayrıca devlet geleneği de çok kuvvetli. Hun İmparatorluğu'ndan beri gezegen üzerinde en az bir Türk devleti daima olmuş. Üstelik bizdeki siyasal islamcılarla, Arapların siyasal islamcılarını da bir tutmamak lazım. "Şeriat geri gelsin mi?" diye seçim yapsanız, siyasal islamcı partilere oy verenlerin en aşağı yüzde 90'ı "Hayır" cevabı verir. Ancak yine de bir takım benzerlikler olduğunu görüyoruz. 2000'li yılların başında bir Siyonist – Amerikan projesi olarak iktidara gelen Kuzey Afrikalı partiler, tek tek seçim kaybediyor...