İlle de öğrenci

Senelerdir insanlara anlatamadığım bir olgudur. Eskişehir ve öğrencinin şehre verdiği değer.

Aslında hepimiz Eskişehir için öğrenci kentidir yakıştırmasını yapsak bile onların şehre katkısını unutarak yaşarız.

 

Odalar, sendikalar, belediyeler, STK’lar çok zaman öğrencileri unutur. Siyasilerin yaptığı hizmetlerin çoğunda öğrenciye dair daha doğrusu onların bu şehirdeki mevcutlarına yönelik hizmetler yoktur ve biz medya olarak bile yerel okuyucu, izleyici kitlesine onları almayı ihmal ederiz.

 

Oysa onların bir bütün olarak şehre yaptıkları katkıyı çıkarırsak, hem geçinmede zorluklar yaşar hem de hep övündüğümüz eğitim kalitesi, çağdaşlık ve medeniyetten biraz yoksun kalırız.

 

En basitinden birçok konut boş kalır, lokantaların yarıdan fazlası kapanır, ulaşım daha pahalı olmak zorunda kalır, avm’ler kepenk kapatır ya da zor ayakta kalır. Eskişehir’e hızlı tren yapanlar bir daha düşünür, otogar esnafı zaten bozuk olan işlerini iflasa bağlar. Eğlence mekânları müşteri çıksın diye dua eder ve sosyal yaşam felç olur. Açık öğretim dersleri veren dershaneler, dil kursları v.s. gibi bir çok kurum kapanır ayakta kalanlar yüksek fiyat uygular.

 

Az uz değil, görünenden daha çok getirisi vardır öğrenci milletinin bu şehre. Sürümden kazanılan geliri hiçe saymadan şapkayı önümüze alarak konuşmalı. Bu gerçeği inkâr edersek ve onları unutmaya devam edersek biraz nankörlük yapar biraz da geriye gideriz. Maalesef son seneler de her ilde bir üniversite atılımı ile birlikte Eskişehir’in popülerliğini korumak ve üstüne koymak için herhangi bir çalışma yapılmaması, sosyal medya başta olmak üzere Eskişehir’e öğrencinin bakışını biraz değiştirmeye başlamış durumda.

 

Bazı forumlarda ev sahiplerinin öğrenciyi kaz gibi yolduğu, yurt bulmanın zor olduğu, yaşamın eskisi kadar ucuz olmadığı ve öğrenciler eskisi kadar rahat olmadığı gibi yorumlar okuyunca, biz altın yumurtlayan tavuğu kesiyor muyuz? Diye düşündüm ister istemez.

 

Spor Bakanı Kılıç’ın son ziyaretindeki yurt müjdesi henüz hayata geçmiş değil ancak bunun dışında da bir öğrenci odaklı çalışmaya rastlamak pek mümkün değil.

 

Öğrenci spor alanı istiyor, bisiklet, kay kay alanı istiyor yok. Yurt ya da ucuz kiralık daire istiyor yine yok. Her öğrenci zengin ve her öğrenci içmeye gelmiş gibi düşünülerek bazı noktalarda fiyatlar fahiş olmuş, denetim yok, kimsenin haberi yok. Cafe ve barlarda sigortasız ve Çin’deki iş gücünden daha ucuza üniversiteli çalıştırılıyor dur diyen yok.

Birçok kız öğrenciye, hele ki bir bara eğlenmeye gittiyse farklı gözle bakılmaya başlanmış tehlikenin farkında değiliz.

 

Aslında sıkıntılar yazmakla bitmez, tespitler köşelere sığmaz. Sıkıntı malum ve geç kalınmadan çözüm bulmak gerekiyor.

Rektörler, ticaret erbapları, belediye başkanları ve siyasiler bu konu da bir araya gelmeli ve Eskişehir’in öğrenci popülerliğini kaybetmemesi için özel proje örnekleri ortaya koymalı. Belki basit ve anlamsız gelebilir bu satırlar ama benden söylemesi.