Ey ruh geldiysen "ses" ver!

Yok, tık yok güvenin ruhundan.

İşin içinde “GÜVEN” geçiyorsa bu aralar biraz daha tereddütle yaklaşıyor insan meseleye.

Hakkını veren, sonuna kadar savaşan ve kaybettiği bu duyguyu arayanda kalmadı sanki.

O yüzden ister ismin Güven olsun, ister sloganın içini dolduramadıktan sonra hiçbir etkisi olmuyor.

İnsanlar kaza yapmış araçla 2 kere yolculuk yapmaz…

Bir tur şirketi ile bir tatile çıkar ve memnun kalmazsanız bir daha o tur şirketiyle tatile gitmezsiniz.

Sürekli kaza geçiren bir otobüs şirketinden bilet alırsanız içiniz rahat olmaz.

Aynı ürün 2 kere bozuk çıkarsa sizin için bitmiştir.

Bu durum medya içinde geçerli bir durum değil mi? Siz kitle halinde bir kuruma güvenip, inanıp onun gerçek yüzü ortaya çıktığında hayal kırıklığı yaşarsanız, bir daha kitle halinde onun peşine takılır mısınız?

Üstelik bu durum bir değil çok kez yaşanırsa…

Şimdi kamuoyu bizi dinlemiyor, yetkililer bize kulak asmıyor diye bağıranlara  “Yalancı Çoban” hikâyesini açıp okumalarını ve hatırlamalarını tavsiye ediyorum.

İnşallah gerekli dersi çıkarır ve gerekeni yaparsınız...

Çok gezen mi?   Çok yazan mı?

Belli ki sadece çok yaşayan, okuyan ve gezen değil yazanda çok bildiğini zannediyor. Bir şeyler bilme konusunda iddialıyım ama her şeyi bilme konusunda bildiğim tek söz var  “her şeyi bildiğini zanneden hiç bir şey bilmiyordur”

Ben insanları tanıma konusunda farklı bir yol izlerim. Zamanla değer vermem, değeri en baştan tutuştururum ellerine.  Onlar ister üstüne koyarlar ister altına düşürürler ama bunu yaparken başkalarının ne dediğine değil tamamen kendi diyaloglarım ve gözlemlerime göre karar veririm.

Durağan zamanlarda insanları tanımak zordur. Bir kriz anında ya da ortada bir çıkar varken tanımak en doğru andır. O yüzden içinde bulunduğumuz dönem insanları tanımak adına oldukça önemli bir dönem.  İster istemez gösterilen tavır, girdiğiniz diyalog, yapılan eleştiriler ve kişisel görüşler özellikle meslektaşlarımızın içinde ne cengâverler olduğunu fark ettirirken, kalemi lal olanlarla bu durumu lehine çevirmeye çalışanların yerini de net bir şekilde koyuyor ortaya.

Yine daha önce yazdığım gibi Eskişehir’deki genç kuşak gazetecilerin yazıları ve keşfedilmemiş isimlerin kalemi daha da belirginleşiyor ve keyif veriyor bana. Bazı yazıların genelinden çok içinde geçen cümleler aslında doğru bir iş yaptığımız konusunda da gayet güzel bir pusula oluyor.

Ha tecrübeli ve kaliteli isimler de rehber olmaya devam edecek bizlere, onlara saygımız sonsuz

Ve onlardan öğreneceklerimiz de var şüphesiz. Ama kimse kendi kendini önemli bir yerlere koyup yol göstermeye kalkmasın, tavsiye de bulunmasın. Zira karanlık sularda gördüğünüz ve ihtiyaç duyduğunuz her ışık deniz feneri değildir ve üzerinde de Deniz Feneri yazmaz…