Eskişehir yapamaz mı? İyi düşünün!

Eskişehir hayal kırıklığı konusunda koleksiyon yapmış şehirlerden birisi.

Bundaki en büyük etken de başkası değil, birlik olmayı reddeden ve benim yapamadığımı kimse yapmamalı diyen yanlış zihniyet.

Bu sadece bugünün değil, uzun yılların getirdiği bir alışkanlık ve artık şehrin vazgeçilmez bir ritüeli gibi oldu.

Aslında bu şehirde yapılacak her şeye çok zor, imkânsız ve yapılamaz gibi cümleler iliştirenler, bu şehrin hayaller üzerine kurulduğunu sanırım görmezden geliyor.

 

Çok değil 15 sene öncesine gidelim hep birlikte

Şehrin caddelerinde bir tramvay dolaşacak diyelim, doktorlar caddesi ve 2 Eylül caddesi sadece yayalara açık olacak diyelim şaşırmaz mıydınız?

 

Odunpazarının yokuşlarına bakıp buraya akın akın insanlar gelecek ve bu evler rengârenk restore edilecek deseler hoşunuza gitmez miydi?

 

Büyük parklar olacak, gelen hayran kalacak ve boklu porsuk teknelerin, gondolların gezdiği bir hale bürünecek deseler hadi oradan demez miydiniz?

 

Önünden geçmeye korktuğunuz Fabrikalar Bölgesi cazibe alanı olacak, arsalar kapış kapış gidecek, bir sürü otel, bir sürü bina olacak buralarda deseler aklınız keser miydi? İnanır mıydınız eğlenmek için Bursa’dan buraya insan geleceğine.

 

Tülomsaş başını alıp gidecek, dünyanın en özel lokomotiflerini yapacak, dünya pazarında adı olacak dense acaba demez miydiniz?

 

Eskişehirspor tekrar süper lige dönebilir ama her sene iddialı, her sene Avrupa hedefiyle yola çıkacak efsane tekrar dirilecek deseydiler kolayca kabul eder miydiniz? Hele ki kimsenin yönetici olmak istemediği dönemlerden, herkesin yönetime girmek için çaba harcadığı bugünleri düşünebilmek…

 

Tüm bunlar çok değil 15 sene önce konuşulurken bile insanların hayal dediği, olmaz, yapılamaz diye muhalefet ettiği şeylerdi. Şimdi vazgeçilmez bir parçası oldu hayatımızın.

 

Ve bunların hepsi ufak bir hayal ile başladı. Azim ve istekle devam etti ve başarıyla hayata geçti.

 

Eskişehir için hala bazı şeylerin yapılamayacağından bahsederken

Otomotiv, Uçak Sanayi, v.s. için gerekli alt yapımız yok derken iyice bir düşünün

Unutmayın ki

 

Çıkılamaz denilen Everest tepesinde bugün birçok bayrak dalgalanıyor.

 

***

 

Sir Edmund Hillary 29 Mayıs 1953 tarihine değin zirvesini kimsenin göremediği Everest'e tırmanan ilk kişiydi. Bunu o başardı ve bu başarısı nedeniyle Kraliçe Elizabeth tarafından kendisine şövalye unvanı verildi. Hillary’nin bu başarısının altındaki öyküsünü ve gizini, onun "High Adventure" (Yüksek Serüven) adlı kitabını okuyunca öğrendik. Sir Hillary, 1952 yılında da Everest'e çıkma girişiminde bulunmuş, fakat bu girişimi başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Bu girişiminden birkaç hafta sonra İngiltere'de bir okulun öğrencilerine konuşma yapmak için çağrılmıştı. Konuşmanın konusu, onun zirveye tırmanış girişimiydi. Edmunt Hillary, bu girişiminde başarısız olduğunu kabul ettikten sonra bir süre durdu ve mikrofonu bırakıp, konuşma kürsüsünün yanında duran Everest'in büyük boy fotoğrafı önüne doğru yürüdü. Sonra da fotoğrafa dönüp, yumruğunu havaya kaldırarak, yüksek sesle koca zirveye meydan okudu:

"Beni bu ilk denememde yendin ama, senle davam bitmedi, ey Everest" diye haykırdı.

"Bekle beni, sana yine geleceğim ve seni bu kez, ayaklarımın altına alacağım."Everest'e bu meydan okumasından sonra Hillary salondaki öğrencilere döndü ve onlara, bir yıl sonra ulaşacağı başarısının gizini o gün açıkladı:

"Beni bu kez yendiği için Everest gözümde şimdi daha da büyüdü ama" dedi. "Benim bunu bildiğim gibi, o da şunu iyi bilmek zorundadır: Onu yenemediğim için, bendeki inanç ve azim de daha büyüdü, daha güçlendi.

"Bu konuşmadan bir yıl sonra Everest, Hillary'nin ayakları altındaydı.

 

***