Dostlar Meclisi notları

Ben ilk kez iştirak ettim her sene geleneksel olarak düzenlenen Dostlar Meclisi’ne. Methini duymuştum ama içinde olarak tanık olmak daha yerinde bir tecrübe oldu.

İlk katılım olunca gözlem ve merak duygusu içinde geçirdim zamanımı ve bazı tespitlerimi de paylaşayım istedim sizlerle.

 

Şimdi bilmeyenler nedir bu Dostlar Meclisi diyenler mutlaka olacaktır. Efendim “Dostlar Meclisi” denilen bu oluşum resmi bir oluşum değil. Bir dönem Eskişehirspor, Esiad, Ticaret Odası yönetiminde bulunanların aralarındaki bağı koparmamak adına kurdukları bir oluşum ya da kaynaşım diyebiliriz. Tabi Eskişehir de iz bırakmış ve geçmiş dönemde önemli konumlarda olan siyasetçilerle, bugün söz sahibi olan siyasetçiler, iş adamları ve Eskişehir’de marka olmuş isimlerde bu geleneksel toplantıya yani meclise iştirak ediyorlar.

Benim ilk kez katıldığım toplantıda gözüme çarpan detaylarsa şunlar;

 

— İki ağır isim Büyükerşen ve Avcı toplantıya mazeret bildirerek katılmadı

— CHP 2 Vekil 1 Belediye Başkanı, AKP 2 Vekil 1 Belediye Başkanıyla katılım gösterdi, bir nevi şartlar eşitti. Batum, Kurt ve Ataç yan yana, Sakallı, Can ve Koca yan yana oturarak kendi grup düzenlerini bozmadı.

— Gecenin sunumlarını Ali Eldem yaptı, umduğumdan daha da başarılı ve otoriter bir moderatör oldu, mikrofon uzattığı hiç kimse itiraz edemeden konuştu.

— Gürdal Abacı konukların hepsiyle yakından ilgilenirken, Metin Sürelin keyifsiz olduğu dikkatli gözlerden kaçmadı

— Herkes konum ve kimliğini bir kenara bırakınca ortamda samimi oldu.

— Eski siyasetçiler başta Dedelek olmak üzere yenilere tavsiyelerde bulundu, yeniler itiraz etmeden, büyük bir saygıyla dinledi.

— Salih Koca’nın ilk katılımı olduğu için etrafı gözlemlediği ve konuşmada her zaman ki tavrından biraz geri kalmak istediği hissedildi.

— Fıkra konusunda Zeki Ünal ve Ahmet Ataç ile Burhan Sakallı fırtınası esti, kısa ama manidar fıkralar ortama büyük renk kattı.

— Devlet Sanatçısı Ünsal Kubat’ın yorumları gerçek bir TSM fırtınası estirdi, yorgun olmasına rağmen verdiği mini konser neden Devlet Sanatçısı olduğunu yeni kuşaklara da ispat eder gibiydi.

— Memleketin en bilinçli ve saygın isimleri bir arada olmasına rağmen sigara içmek için dışarı çıkıldığında oluşan kalabalık, hepimizin sigara konusunda zaafları olduğu ve tiryakilik durumunun konum ya da bilinç dinlemediğini hissettirdi. Zira yağmura rağmen iki büklüm sigara içen bir siyasetçi, başkan, iş adamı ya da basın mensubu maalesef çok hoş bir fotoğraf olmuyor.

— Konuşulan hiçbir konu resmiyete kaçmadı, fikir ayrılığı ve en ufak bir tartışma yaşanmadı.

Dışarıya bol bol kahkaha sesleri yükseldi ve herkes birlik mesajı verdi.

 

 

Bunlar ilk edindiğim izlenimler ama en önemlisi birlik ve saygı. Gördüm ki insanlar konumlarını bir kenara bırakınca çok çabuk ortak paydada buluşup, rekabet olmayınca çok çabuk mutlu olabiliyorlar. İşin garibi hepsi de bu durumun bu şekilde olmasından o kadar mutlu ki ellerinden gelse konum ve görevlerini geri almayacak kadar neşeli haller sergilediler. Doğruya doğru dediler, birbirlerini dinlediler, konuşmaya başlarken latife yaptılar ama eleştiri ya da karşı cevapta bulunmadılar. Velhasıl umduğumdan fazlası oldu eksiği olmadı.

 

Ben yaş gereği heralde meclisin en genç ismi olarak orada yer alırken, yıllardır Eskişehir’in neden kaybettiği gerçeğini de gözlerimle idrak ettim. Keşke dedim kendi kendime şu birlik ve beraberlik bu gecenin dışına taşsa ve keşke Eskişehir mevzu bahis olduğunda herkes bu akşamda ki gibi neşe ve kahkaha ile ortak paydada buluşabilse.

Hep ağabeyler deniyor, bu şehre bir ağabey lazım olduğu söyleniyor ama bana kalırsa bu tür oluşumlar ve geceler dışında ağabeylere pek saygı gösterilmiyor..