Afyon'daki feci kazadan sonra araçlar hurdaya dönd… Kitap okuma alışkanlığı kazanmak için 7 öneri! Eskişehir'de Öğretmenler Günü coşkuyla kutlandı Sofranızdaki gizli tehlikeye dikkat! ÇED toplantısı sonrası İsmail Kumru'dan net mesaj! Öğretmenler Günü için Eskişehir'e gelip geçmişi ya… Neden karşımızdaki biri esneyince biz de esneriz? … Boğaz ağrısından kurtulmanın yolları! Bolu adeta kış masalına döndü... Motosiklet kazası: 1 yaralı! Feci kaza: Kamyonet takla attı, 3 yaralı! Kar yağışı zincirleme kaza getirdi! 4 şüpheliden uyuşturucu madde ele geçirildi Eskişehir Tepebaşı Belediyesi o soruna çözüm arayı… Eskişehirspor - 2 Eylülspor maç özeti Eskişehir'de o balıklar adeta yok satıyor!

Üye Girişi

Üye Ol

Eskişehir

Alpu

Spor

Gündem

Eskişehir Hava Durumu

Resmi İlanlar

Eskişehir Nöbetçi Eczaneler

Afyon

Bilecik

Eskişehir Gezi Rehberi

Eskişehir Parkları Eskişehir Müzeleri Eskişehir Yemekleri Eskişehir Camileri, Külliyeleri ve Anıtları Eskişehir Alışveriş Merkezleri Eskişehir Restoranları (Yeme İçme) Eskişehir Gece Hayatı

Magazin

DİĞER

Kütahya Ekonomi Eskişehir etkinlik Kültür Sanat Dünya Sağlık Teknoloji Eğitim Röportaj Biyografi Eskişehir Siyasetçileri Yaşam Ramazan

Eskişehir Videoları Foto Galeri Yazarlar Eskişehir İş İlanları Seri İlanlar İletişim

24.11.2024 - Pazar

Önder Baloğlu

Tüm Yazıları Diğer Yazarlar

Çatlama tarihi

4 Mayıs 2013 10:07

Görüşler

Çatlama tarihi

Düşünüyoruz da, "kimsede yoktur" diyemeyiz...

Hepimizde biraz olsun vardır...

Görünmez, ama varlığını her fırsatta belli edebilir...

Dört harflik bir kelime olmasına karşın, çok büyük kalıplara sığabilen bir olgu...

Hava gibi solunur:

"Hırs..."

Kişiliğine büründüğü sahibi için ne kadar yararlı bir oksijen gibi görünse de, zamanla büyük zararlar verebilir...

Çağımızın insanını başarıya götüren etkenler arasında yine de "hırs"ın rolü yadsınamaz...

İlginç yanı da..

Günümüzün çok boyutlu karmaşık toplumlarında, "hırslı" olmak ayıp değil, hatta erdem!..

Her alanda olduğu gibi politikacılarda da "hırs" vardır...

“Belki, en ağır dozda!..”

Zaten kişi hırslı olmasa..

"Ne işi var politikada?"

Ama aynı "hırs", politikacı için acı sonlar hazırlayan etken de olabilir...

Bu alanda "hırs"ın dozunu ayarlamak, yaşamsal önem taşır...

…….

Tarihin büyük bozgununa uğramış, sonu düş kırıklığıyla bitmiş hedeflerin çoğu hırslıydılar...'

Yeteneğin ve zekanın eşliğinde, kişilik sınırlarını aşmayan hırsın sahibi başarılı olabilir.

Çok açık bir örnek:

"Atatürk'ün hırsının dozu ile, ondan sonra gelenlerin dozunu aynı tutmak mümkün müdür?"

Belki değil ama..

Başkalarının hırsı ile yanıp tutuşanların "Hırs hırsızlığı"nı yaşarken görmek de mümkün...

İsim vermeye gerek yok...

''Örneklerini 40 yıldır gördük ve yaşadık...”

Hala da öyle...

"Yüreğinde, dilinde.."

“Hatta, fotoğrafında bile görüyoruz!”

Bir hastalık gibi, galiba böyle hırsın..

"Çatlama tarihi de ömürle sınırlı!..”

Günün Olayı

Bugün hepsi "akil" oldu...

Akıllı çocuklardır onlar!

"Doldurdular ceplerini!

Tümü dönek onların...

"Rüzgar gülü!.."

Hikmet Çetinkaya

Günün Biberi

Başbakan, "Milli içkimiz ayrandır" sözüyle gündemi değiştirmek istiyor ama..

Başta İzmir olmak üzere, feleğin çemberinden geçmiş illeri öteleyemiyor...

Deniz Kavukçuoğlu

Günün Sorusu

“Ne yapabilirim ki?" demeyin...

Daha fazla okumak, daha fazla öğrenmek, daha fazla bilgilenmek de direnmenin bir yolu değil midir?

Günün Sözü

Sırtı yere gelenin kazandığı yalnızca siyasette görünür...

Edgar Faure (Eski Fransız Başbakanı)

Cuk

TV, sperm sayısını azaltıyormuş!

"Kısa bir reklam arası!.”

Günün İncisi

Cep telefonuyla konuşma çılgınlığı "HAT" safhada!..

İbrahim Ormancı

Özdeyiş

Seni bir kere kandıranın, bir daha kandıramayacağını sanıyorsan bil ki yanıldın...

Ahmed Hulusi

Kıssa-dan

"Güvenirliliği yitirmemeye bak!.. Zira bir

daha asla ele geçiremezsin...

Günün Şiiri

Umut Işığı

Siz umut nedir bilmediniz ömrünüzde

Siz karanlıklar içindeydiniz, anlıyorum

O acımasız gülüşleri terkedin artık

O yoksul geceleri parçalıyorum

En mutlu peyzajları sunuyorum size

Alın mavi, alın yeşil, alın lacivert

Bethoven'i, Bach'ları List'i bıraktım

Mutlu Polonez’le geldin Jopen'den

Biliyorum beni hiç beklemediniz

Umut nedir bilmediniz siz ömrünüzce

Mutluluk ürkütüyor sizi değil mi?

Hadi anlatın bana söylesenize

Siz mutluluk nedir bilmediniz ömrünüzce

Siz hep kıyılarda köşedeydiniz

Ben biliyorum sizin insanlığınızı

Bana mutluluğumu sizler verdiniz...

Ergun Evren (Varlık-1959)

Köylülerin düşürdüğü tabut

Sibirya'nın köklerinden birinde bir cenaze, mezarlığa götürülüyormuş. Derenin kenarından geçerken tabut, köylülerin ellerinde düşüvermiş. Tabutun içindeki ceset de dereye yuvarlanmış. Derenin akıncısı cesedi, dinamitle avlanan balıkçıların yanına kadar sürüklemiş...

Balıkçılar, "Acaba adamı dinamitle biz mi öldürdük?" endişesine kapılarak, cesedi askeri kışlanın dikenli tellerine bırakmışlar. Nöbetçiler, bölgeye birinin yaklaştığını düşünerek, cesedi yaylım ateşine tutmuşlar. Hemen ambulans çağrılmış. Delik deşik olan ceset hastaneye kaldırılmış,..

Operasyon 6 saat sürmüş... Sonunda ameliyattan çıkmış doktor ve yanındakilere "Çok zar oldu ama" demiş:

"Yaşayacak galiba!.."

Şaşırtan ayı$t,

SsAdlsm

Dağda dolaşan avcı, bir bakmış karşıdan büyük bir ayı kendine doğru geliyor... Hemen yere yatıp ölü numarası yapmış... Ayı yanına gelmiş ve kulağına eğilerek "Kalk be kardeşim,kalkS" demiş:

"Yan gelip yatma numaraları eskidi artıkl#."

Cumartesi Öyküsü

Bu ülkenin öteki çocukları

13-14 yaşlarındaydılar. Hava kararmıştı. Bir ara aklıma "Bu çocuklar orada ne bekliyorlar?" sorusu takılmıştı. Derken hiç beklemediğim bir durumla, bir görüntüyle karşılaştım...

Onlara göre kaldırımın sol yönünden başının üzerinde boş bir tepsi taşıyan bir adam geliyordu. Adam tam yanlarından geçiyordu ki, çocuklardan biri ayaklarının üzerinde yaylanarak, sağ elini boş tepsinin içine attı ve işaret parmağıyla tepsinin kenarını sıyırdı...

Parmağında ne olduğunu seçemiyordum. Ağzına götürdü ve yeniden arkadaşlarının yanına gitti...

Diyarbakır'daki bir tatlıcının camından izliyordum bunları.. Kendime bir porsiyon daha kadayıf söyleyip beklemeye başladım...

Aradan çok geçmedi aynı adam bu kez başının üzerinde taşıdığı dolu bir tepsi kadayıfla kaldırımın sağ yönünde göründü ve çocukların yanından yürüyüp gözden kayboldu. Çocuklar aralarında söz birliği etmiş gibi odama hiç bakmamışlar, en ufak bir ilgi göstermemişlerdi...

Kadayıfımı bitirmiş, hesabımı ödeyip kalkmak üzereydim ki ilk tanık olduğum görüntü bir kez daha yinelendi. İkincisinin tek farkı, ilk çocuğun yerini arkadaşlarından birinin almasıydı.

Kalkmaktan vazgeçtim... İki saat daha orada kaldım... O iki saat içinde sahne birçok kez yinelendi. Çocuklar her defasında yer değiştiriyordu... Boş tepsilerin iç kenarlarına sıvanmış birkaç tel kadayıf ile birkaç damla şurup artığını tadabilmek için oradaydı çocuklar...

Adları "Baklava çalan çocuklar"a çıkan Gaziantepli iki "Ali" ile "Levent" ve “Metin" i anımsadım...

1997 yılında baklava ve fıstık ezmesi çaldıkları için 9'ar yıl hapse mahkum olmuşlardı... Ali ve Levent yaşları küçük oldukları için 2.5'ar yıl, Metin ise 18 yaşını 6 gün aştığı için cezasını çekmişti...

"Deniz Kavukçuoğlu"

Yaşamın çizgisi

İnsanoğlu bir gün virgülü kaybetti..

"Söyledikleri birbirine karıştı!"

Noktayı kaybetti..

"Düşünceleri uzayıp gitti, ayıramadı onları!..”

Ünlem işaretini kaybetti…

"Bir günde sevincini, öfkesini bütün duygularını yitirdi!"

Soru işaretini kaybetti bir başka gün..

"Soru sormayı unuttu, her şeyi olduğu gibi kabul eder oldu!..”

İki noktayı kaybetti..

"Hiçbir açıklama yapmadı!"