Biraz sabredeceğiz

Eskişehirliler – haklı olarak – şeker fabrikasından gelen kokudan rahatsızlık duyuyor. Bu kokuyu gidermenin iki çözümü var. Birincisi şeker fabrikası üretimi durduracak ve koku doğal olarak kesilecek. İkincisi ise fabrika uzak bir yere taşınacak ve kötü koku bizden ırağa gidecek.

Bu ihtimallerin ilkinden Allah saklasın. Eğer ki şeker fabrikamız üretimini durdurursa, Eskişehir ekonomisi tahmin bile edilmeyecek kadar ağır bir darbe alır. Tabii bu vesileyle birilerinin pis ağızlarıyla eleştirdikleri Atatürk ve arkadaşlarını şükranla analım. Eğer ki 1933 yılında yapılan bir fabrika hâlen kentimizin en önemli ekonomik yatırımıysa, bu durum dönemin iktidarının ne kadar başarılı olduğunu gösterir.

Gelelim ikinci ihtimale. Yani fabrikanın taşınmasına...

Şeker pancarları hasat edildi ve şeker fabrikamızın bacalarından dumanlar tütüyor. Şu ortamda şeker fabrikasının üretimini kesip, zaten olmayan hayali bir bölgeye taşınmasını istemek mantıksız. Fabrikanın taşınması ancak ilk baharda düşünülebilir.

Tabii fabrika taşınacaksa nereye taşınacak? Organize Sanayi Bölgesi'ne taşınması, az öteye gitmesi anlamına gelmez mi? Yine ters rüzgarlarda o kokuyu almaz mıyız? Fabrikayı üç adım öteye taşımaya değer mi?

Öte yandan ösellikle Alpu bölgesi şeker pancarı üretiminde önemli bir konumda. Mesela fabrika buraya taşınabilir mi? İlk etapta çok mantıklı geliyor. Ancak Eskişehir'de düzenini kurmuş işçilerimizi ne yapacağız? Çocuklarını hangi okula gönderecekler. Evlerini nereye taşıyacaklar. Alpu'da bu kadar konut bulunabilecek mi? Fabrikada çalışan işçilerimizin eşlerinin işleri de bulunuyor. Bunların durumu ne olacak?

İşin bir de bu boyutuna bakmak lazım....

Yani fabrikanın taşınması meselesi öyle tahmin edildiği gibi kolay değil. Üstelik istesek de şu sıralar fabrikamızı taşıyamayız.

O zaman biraz daha sabır etmemiz gerekecek. Başka çözüm göremiyorum.

Ölüleri diriltemiyoruz

Teknik Direktörümüz İlhan Var, ligde kalabilecek başarıları ve sonuçları elde etme arzusunda olduklarını söyledi. Elbette hepimizin arzusu İlhan Var ile aynı. Ancak hayaller Paris, gerçekler Pasinler... Elimizdeki kadronun ligde kalmak için yeterli olup olmadığını anlamak için futboldan, teknik anlamda anlamak gerekiyor. Ben anlamam. Öte yandan yumurtadan anlamak için de tavuk olmaya gerek yok.

Tabii hâlen yanılma ihtimalim var. Belki de takımımız büyük bir ilerleme kaydeder ve bir biri ardına maçlar kazanarak kümede kalır. Allah'tan umudu kesmemek lazım.

Zaten umutsuz olmanın da çok lüzumu yok. 2'inci lige düşmek dünyanın sonu değil. Çalışır, yeniden 1'inci lige çıkarız. Vaktiyle 3'üncü ligde oynamadık mı? Çıkmadık candan umut kesmemek lazım.

Ancak eğer ki yöneticilerimizin moralini iyice bozarsak, "Bizden bu kadar arkadaş, istifa ediyoruz. Madem o kadar çok biliyorsunuz, buyrun yeni yönetim oluşturun" dedirtirsek işler değişir. İşte o zaman "Çıkmadık can" gider ve kayyuma devredilen cana dönüşür. Ben her hastalığın tedavi edileceğine inanırım. Ancak ölüleri diriltemenin bir yolu da yok.