Osman Cemoğlu yazdı
52 yıllık Eskişehirspor tarihinin en ilginç kongrelerinden birine tanık olduk…
Belli ki; taraftarın, Rizespor maçının ardından yaptığı protesto yürüyüşü etkisini göstermişti…
Belli ki; taraftarın, şehrin seçilmişlerine, atanmışlarına, sanayicilerine ve ticaret erbabına üzerinde “Yazıklar Olsun” çelengi ile vermek istediği mesaj yerine ulaşmıştı…
Belli ki; taraftarın umarsızca çırpınışı, çaresizce haykırışı karşılığını kısmen bulmuş, yüreğinde siyah-kırmızı renklerin çarpıntısını hisseden, sorumluluk duygusunu henüz yitirmemiş eski başkanlar, yöneticiler ve onlarca delege kongre salonunu doldurmuştu…
Özetle; “Kimler geldi hayatımdan kimler geçti / Hiçbirisi hasretini gidermedi / En güzeli senin kadar sevilmedi” diyen sevda neferleri bir çıkış, bir umut içinde kongreye koşmuştu…
*
Kurucu Başkan “Aydın Begiter” ile birlikte “Ali Çelikoğlu, Nebi Hatipoğlu, Halil Ünal ve Mesut Hoşcan” gibi eski başkanların orada bulunmaları ne kadar güzel bir görüntü oluştursa da…
Odunpazarı Belediye Başkanı “Kazım Kurt”un haricinde, şehrin yöneticilerinin, seçilmişlerinin ve güçlü sivil toplum kuruluşlarının temsilcilerinin böylesine hayati bir kongreye itibar etmemeleri ise bir o kadar esef vericiydi…
Büyük umutlarla, büyük ideallerle başkanlık koltuğuna oturan, ne varki bırakıldığı yalnızlığın isyanını haykıran “Sinan Özeçoğlu”nun, açılış söylevindeki yumuşak üslupla verdiği sert mesajlar adeta kongrenin fitilini ateşledi…
Daha sonra söz alan eski başkanlardan “Halil Ünal”, genel kurula ve “Özeçoğlu”na aynı sertlikte mukabelede bulununca hava daha da ısındı…
*
Konuşmacıların, divan ve delegelerin karşılıklı atışmalarının ortamı iyice gerdiği anlarda Divan Başkanı “Mesut Şimşek”in verdiği kısa arada, aynı fotoğrafa girmekten bile imtina eden eski başkanların genel kurul huzurunda kol kola girip birlik ve beraberlik mesajı vermeleri ise ilk kez tanık olunan bir durumdu...
Bütün bunlar Eskişehirspor muhiplerinin yıllardır özlemle, hasretle beklediği görüntüler olarak kayıtlara geçti…
Özetle…
“Eskişehirspor Yok Olmasın” sözleriyle Eskişehir’i de aşıp ülke sporunun gündemine oturan bu kongreden ne çıktı derseniz?
Umut çıktı, birlik çıktı, beraberlik çıktı…
*
Son bir sözüm siyasilere, özellikle de iktidar sahiplerine…
Onca devlet işi (!) arasında fırsat bulup kongreyi belki şereflendiremediler...
Ancak, nihaî genel kurul için 1 haftalık süre kaldı…
Şanlı bir tarihin, görkemli bir armanın âtisi belirlenecek…
Eskişehirspor öyle görmezden gelinecek, alelade bir kulüp değildir…
Çok kısa, üç kelimeyle;
“Bir tutku, bir aşk, bir devrimdir Eskişehirspor!”