Ben bu şehre güveniyorum arkadaş!

Dün yeni stadyumun yapılacağı Sazova bölgesindeki alana gittim. ES TV için canlı yayın hazırlıkları yapılırken, gözüm karşıdaki Masal Şatosu’na takıldı. İster istemez bir bağ kurdum içinden Eskişehir masalı gerçek oluyor diye.

Birileri bu şehrin ufkunu aşağıya çekmeye devam ededursun ben söylendiği kadar ezik ve geri planda bir şehirde yaşadığımızı düşünmüyorum. Kişi başına düşen milli gelir ile ilk 10’dayız ama ülkeye olan katkıda gerilerdeyiz, doğrudur. Kişi başına düşen gelirde bizden geride olan şehirler, ülkeye katkıda bizden ileri, bu da doğru ama hiçbir şehir Eskişehir’in bu ülkeye soyut anlamda yaptığı katkıyı ve rekabeti getiremez, bu da en büyük doğrudur.

 

5 sene sonrası demiştim yazının başında, evet Masal Şatosu’na bakarken o günleri düşündüm.

Bir pazar sabahı ailece kahvaltı yapmak için Sazova Kültür Parkı’na gittiğimizi, çocukların Masal Şatosu’nu, Uzay Evi’ni gezdiğini, akşama kadar oksijen dolu bir alanda keyifle vakit geçirdiğimizi düşündüm. Sonra günlerden pazar, biz erkekler için maç günü, Eskişehirspor günü, hopp 20 adımda yeni stadyumdayım. Belki stadyum yanındaki storedan bir şeyler alacağım ve konforlu bir stadyuma adım atacağım. Tuvaletleri çalışan, hava koşullarının ve yağışların etkilemediği bir koltukta arkama yaslanarak, ailemle birlikte, 35 bin Eskişehirliyle birlikte maç izleyeceğim. Masal gibi değil mi? Ama olacak.

 

Bardağa biraz daha dolu taraftan bakarsak, bu çok değil 3 sene sonra bile geçirebileceğimiz bir pazar gününün yansıması olacak. Bir tarafta belediyenin yaptığı enfes bir park, bir tarafta Hükümetin yaptığı yeni bir stadyum… Bakın kişiler istemese de kader nasıl bir araya getiriyor yapılanları… Demek ki olabiliyor, demek ki insanlar yaşadıkları keyiften ötürü her iki siyasi yapıya da teşekkür edebilir. Demek istenirse daha neler yapılabilir…

 

Havacılıkta biraz daha gelişirsek, TÜLOMSAŞ’ı kaybetmezsek, Organize Sanayi Bölgesi’nin yüzünü biraz daha şehre döndürürsek ve kısır siyasi çekişmeleri asgari müşterekte buluşturabilirsek kimse önümüze geçemez. Ben kendi içimizdeki engellemelere rağmen, bu şehir insanının kendi içinden birilerini çıkartmamak için yaptığı mücadeleye, birlik ve beraberlik ortamının bir türlü sağlanamamasına rağmen, Eskişehir’in kaderinin sihirli olduğuna ve onu her geçen 10 yılda farklı bir hale sokacağına inanmaya devam ediyor. Israrla ufak nirengi noktalarına, somut şeylere takılarak yaptığımız eleştirilerin bazen kendi ufkumuzu azalttığını ve gardımızı düşürdüğünü düşünüyorum, Ben kim ne derse desin arkadaş, Bu şehre güvenmeye devam ediyorum.