Başkan Kurt'un mutluluğu!

Uzun zamandır şiir okumadığımı fark ettim. Ataol Behramoğlu, kitaplığının açılışı öncesi evdeki kütüphanemde Behramoğlu’nun Büyük Türk Şiiri Antolojisi’ne göz attım…
En güzel şiirlerin bu kitapta toplandığını düşünürüm…
Türkiye’nin özetidir…
İsimler, acılar, sevinçler, aşklar ve kavgalar!
Sürgünler, yangınlar, savaşlar ve kalleşlikler…
Tadı damağımızda kalan binlerce dize…
Belki ayıplayacaksınız ama uzun zamandır şiir okumuyorum. Benim için hafifletici neden, toplum olarak da şiiri eskisi gibi okumuyoruz. Şiir kitaplarımız pek az satılıyor. Ve okumadan, çoğalan şairlerimiz kaçmak zorunda kalıyoruz!
Odunpazarı Belediyesi ve Ataol Behramoğlu’nun birlikte hayata geçirdiği “kitaplık” belki de şiire, sanata, araştırmaya açılan yeni bir kapı olacak!
Kitapların bir bölümünün babası Haydar Behramoğlu’ndan geldiğini öğreniyoruz. Hiç tanımadığımız bir insanın mirası Odunpazarı’nda imeceye katılıyor.
Ve biriktirilmiş, saklanmış kitaplar, yeni gözlere, yeni isimlere sunuluyor…
 

7 KATLI BİNA!

Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt’u açılışta oldukça mutluydu. Bir çok açılış yaptığına tanık oldum ama sevinci, heyecanı bu kez çok başkaydı…
Kitaplığı “7 bin katlı bir bina yapıyoruz” diye anlatıyor.
“ Büyük büyük betonlarla, kulelerle değil insanların beyinlerine, kalplerine bina yapıyoruz” diye anlatıyor…
…/…
7 katlı binayı iyi değerlendirmek gerekir. Bu kitaplıktan en çok kişinin yararlanması için çalışma yürütülmeli.
Konakta bir hazine var! Bu hazineyi çoğaltmalı, büyütmeli! Bundan sonrası için Odunpazarı Belediyesi’ne daha fazla görev düşüyor! Korumak, kollamak yapmak kadar ağar ve sorumluluk isteyen bir görev!
 

 
BARIŞ GÜVERCİNİ!

Ataol Behramoğlu kitaplığı 1 Eylül Dünya barış gününde açıldı. Barışın simgesi beyaz güvercinler, uçuruldu…
Çevirisini uzun yıllar önce Behramoğlu’nun yaptığı Yunanlı şair Yannis Ritsos’a ait “Barış şiiri” okundu…
Behramoğlu, kelimenin tam anlamıyla bir “barış” adamı…
12 Eylül döneminde “Barış Derneği Davasında” uzunca bir süre yargılandı. Ve pek kimsenin bilmediği bir ayrıntı…
Kızının adı barıştır, en sevdiği!
 

ÇOĞALTALIM!

Türk şairleri içinde “büyük şair” sıfatını elde eden Ataol Behramoğlu, kitaplığın açılışında yaptığı konuşmada şu dileklerde bulunuyor:
-Çok gönülden diliyorum ki; gelmiş, geçmiş ve bugünü yaşamakta olan sayısız sanatçı, yazar, şair ve müzisyen arkadaşlarım için böyle müzeler yapılsın. Toplumların ruhu vardır. Toplumların ruhunun sanatçıların, bilim insanlarının, o toplumların aydınlarının yaratıcılıkları oluşturur. Gelecek kuşaklar böyle yerlerden geçerek, o ruhu hissederler ve geleceğe taşırlar. Bu bakımdan da Behramoğlu gelip geçer. Hepimiz gelip geçiciyiz, ama ülke kalıcıdır.
…/…
Sanırım bu dileğin gerçekleşmesinde en uygun şehirlerin başında Eskişehir geliyor.
 

 
HALK ŞAİRLERE İNANIR!

Nikaragua’da iç savaşı ve sandinistlerin devrimini anlatan Ateş altında filminde unutamadığım bir replik vardır. Nick Nolte’nin başrölünde olduğu filmde gazeteci “Halk kime inanır” sorusunu yöneltir ve ardından şu kısa konuşma geçer:
-Halk kime inanır?
-Halk şairlere inanır?
-Peki şairler kime inanır?
-Şairler devrimcilere inanır…
-Ya devrimciler?
-Onlar sadece kendilerine devrime inanır!
 
 

BEN ÖLÜRSEM AKŞAMÜSTÜ ÖLÜRÜM!

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
…/…
Sana bir şiir getiririm
Sözler rüyamdan fışkırır
Dünya bölümlere ayrılır
Birinde bir pazar sabahı
Birinde bir gökyüzü
Birinde sararmış yapraklar
Birinde bir adam
Her şeye yeniden başlar
(Herkesin sevdiği bir Ataol Behramoğlu şiiri vardır. Benim şiirim “Ben ölürsem akşamüstü ölürüm” şiiridir.  Edep Akbayram’da, bestesi yapılan bu şiirin şarkısını pek güzel söyler! Yerimiz yetmediği için şiirin ilk bölümünü ve son bölümünü sizlerle paylaşmak istedim)