Yok mudur kurtaracak bahtı kara Eskişehir’i? 

AK Parti’nin 5 büyük işadamından biri olan Cengiz Holding, gözünü Eskişehir topraklarına dikmiş durumda. “Hangi Cengiz Holding?” dediğinizi duyar gibiyim. Canım hani şu “Milletin …’a koyacağız” diyen Cengiz Holding. İşte onlar ağızlarından şapır şupur sular akarak gözlerini Eskişehir’in topraklarına dikmiş durumdalar. 
Hedeflerinde ise çil çil altınlar var…
AKMadencilerimizin hedefinde Mihalgazi’nin bereketli toprakları bulunuyor. Alpagut, Atalanteke ve Tekeciler mevkilerinde altın olduğunu saptayan Cengiz Holding, toprağı havaya uçurarak altın arayacak.
Allah’ın biz kullarına bağışladığı en büyük hazine olan bereketli topraklar kazılacak, içlerine amonyum nitrat bombaları konulacak ve havaya uçurulacak.
Yani çocuklarımıza miras vereceğimiz bereketli topraklar, hallaç pamuğu gibi atılacak…
Üstelik bu bombardıman 20 yıl boyunca kesintisiz devam edecek. 20 yıl boyunca sürekli Eskişehir’in toprakları bombalarla havaya uçurulacak. Tam 950 futbol sahası kadar arazi havaya uçurulacak.
Neden mi? “Varyemez Amca” gibi doymak bilmeyen bir AK Partili işadamı paraya, altına doysun diye.
21 yıldır gördük; bunları doyuramazsınız. Bunların gözlerini toprak doyursun…
Aklıma Namık Kemal’in Vatan Mersiyesi şiiri geldi. Ne diyordu Abdülhamid tarafından katledilen vatan şairi?
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Yoğumiş kurtaracak bahtı kara maderini…
Şimdi biz Eskişehir’de bu şiiri biraz değiştiriyoruz;
Şehirin bağrına Cengiz dayamış hançerini,
Yok mudur kurtaracak bahtı kara maderini?..
Hakikaten yok mudur Eskişehir’i kurtaracak bir vatan evladı?..

Şehir Hastanesi tıkır tıkır 

Daha önceden de belirttiğim gibi annemin bir rahatsızlığından dolayı 5 gün boyunca Şehir Hastanesi’nde refakatçı olarak kaldım.
Hastanedekilere gazeteci olduğumu söylemedim. Zaten hemşire ve hastabakıcıların programları o kadar yoğun ki televizyon seyrettiklerini zannetmiyorum; muhtemelen başlarını kaşıyacak vakitleri yoktur. Birkaç hasta ve yakını hariç beni tanıyan çıkmadı. Özetle hastaneye sıradan bir vatandaş (Zaten öyleyim) ve annesi olarak girdik. Netice itibarıyla çok iyi bir sağlık hizmeti de aldık.
Şehir Hastanesinde işler tıkır tıkır ilerliyor. Doktorlar işini biliyor, hemşireler yetenekli, hastabakıcılar güler yüzlü ve pire gibi çalışıyorlar.
Hastanenin fiziki koşulları da iyi. İçerisi sıcak ve yemekler lezzetli. “Yemek” deyip geçmeyin, bir hastanede en çok dikkat ettiğim konulardandır; hem hasta hem de refakatçisi için önemli bir şey.
Gelelim eleştirilerimize.
En büyük eleştirimiz Şehir Hastanesi’nde ilaç sıkıntısı olması. Eskiden her hastanede belirli ve çok kullanılan ilaçlardan bol miktarda depolanır, doktorlar hastaya antibiyotik veya ağrı kesici mi verecek? Hemen el altındaki ilaç stoğundan bu ihtiyaç karşılanırdı.
Ancak şimdi her hasta için ayrı reçete yazılıyor, bu ilaç talepleri eczaneye gönderiliyor ve eczaneden ilaçların gelmesi bekleniyormuş. Doğal olarak zaman zaman aksamalar olabiliyor ve hastalar beklemek zorunda kalabiliyor. “Eskiden hastane mi varmış? Hasta dediğin çapulcu takımı bir – iki saat bekleyiversin” demeyin. Ameliyat ağrıları olan bir hastanın 2 saat acı ve ağrı içinde beklemesi çok kötü bir şey.
Yeni uygulama büyük ihtimalle ilaç israfını engellemek için yapılmış. Güzel düşünmüşler ancak uygulamasının sorunlu olduğunu belirtelim.
Duyduğumuz kadarıyla doktorlar da bu yeni uygulamadan şikayetçi. Bu şikâyet ve talepleri dile getirelim. Değerlendirmek Sağlık Bakanlığının işi…
Tabii aylarca randevu sırası bekleyen hastaların durumu ayrı. Bunları da ayrı bir yazıda ele alalım. Ancak Şehir Hastanesine gelen hastalar çok iyi hizmet görüyor. Muhalif bir gazeteci olarak bizzat şahitlik ediyorum. Genel olarak Şehir Hastanelerinin iyi hizmet gördüklerinin hakkını teslim edelim. Emeği geçenleri tebrik ediyorum.