Yine hüsranla baş başa kaldık

Prestij maçı diye adlandırdığımız karşılaşmada, bu sezonun ikinci yarısında çok yakından tanıdığımız “hüsran” ile baş başa kaldık. Çok iyi tanıyoruz artık onu. Hevesimizi, sevincimizi, hedeflerimizi yarı yolda bırakmayı çok iyi yerine getiren hüsran yine iş başındaydı. İki hafta önce taraftara laf uzatan diller Beşiktaş maçında bu sefer dilini ısırdı. En sonunda hatayı üstlendi, felsefeden vazgeçti…

Havanın güzel olmasıyla birlikte taraftar yine farkını konuşturdu, bu sıcak havada Beşiktaş’a cehennemi yaşattı. Es Es’te onlara ayak uydurdu, golü de buldu. Rakibine göz açtırmadı ancak hata zincirinin ilk halkası Niang’ın attığı golde takıldı. Yapılan hatalı değişikler bizi maç sonundaki hüsranın kollarına itiyordu. Sezon başından bu yana hiçbir faydasını görmediğimiz Mehmet Güven’i oyuna alan Yanal, maçın yıldızını oyundan çıkartmasıyla neyi amaçladı gerçekten merak ediyorum. Özgür gibi geldiği ilk günden itibaren çabalayan bir insanı, oyundan çıkartarak varlığı ile yokluğu bir olan bir oyuncuyu sahaya sürmek ne yazık ki deneyimi değil deneyimsizliği ortaya koyar.

Kupa maçından önce moral kazanmamız gerek bir maçı son hata zinciri olan yediğimiz golle kaybettik. Yarın da bu sezonun final maçına çıkacağız. Sezon bitse de bir an önce tatile girsek havasında olan Fenerbahçe’ye karşı işimiz maalesef çok zor. Eskişehirspor turu atladığı taktirde kupayı alacaktır. Buna inanıyorum. Ne kadar teknik heyete güvenmesem de, final maçında oyuncuların yürekten oynayacaklarından hiç şüphem yok. Kupada da hüsrana uğrarsak teknik heyeti bir hayli sıkıntılı günler geçirebilir…