Acı kapınızı çaldığınızda, evde yokmuş gibi yapabilir miyiz?
Acı kapınızı çaldığınızda, evde yokmuş gibi yapabilir miyiz?
Evet.
Onunla karşılaşmaya hazır olduğumuzda, emin adımlarla kapıya doğru gidip, kapıyı açar ve yüzleşiriz. O bizi zaten bekler, sonsuza kadar.
Ama aniden çalan o kapıya, en savunmasız halimizle yakalanmışsak, ne yaparız?
Evet, bekleriz, bekletebiliriz.
Ben öyle yaptım. Özenle hazırlanmış o kara kutuyu kapıda beklettim. Yokmuş gibi davrandım. Konuştum, herkese anlattım. Ama en çok kendi kendime. Sevdiğimiz şarkıları son ses dinledim. İyi anlarımızı andım ama o kara bulutu içeriye almadım.
Bu kimisine göre, büyük bir şokun sebebiydi, çoğuna göre ise terbiyesizlik. Ölü ye saygım yoktu, çünkü yaşamaya devam ediyordum. Bir kaybın arkasından, onun kadar sessiz olmam beklendi. Yapamadım.
Ben yasımı kimseyi memnun ve tatmin edecek şekilde tutmadım. Bu da benim kendimce olan memnuniyetim.