Umutsuz insanlar ülkesi

2024 yerel seçimlerine artık sayılı saatler kaldı. Seçimlerden önce herkesin biz gazetecilere sorduğu bir soru var; kim kazanır?
Kimlerin kazanacağına ilişkin benim de kendime göre öngörülerim var elbette. Ama bunları paylaşacak değilim. Çünkü yapacağım en iyi niyetli tahmin bile birileri tarafından suiistimal edilecektir. En iyisi fikirlerimizi kendimize saklamak. Zaten çok yakında milletin fikri neymiş – hep beraber – öğreneceğiz.
Seçimlerden sonra uzmanlar, veya kendini uzman olarak ilan edenler, seçimleri kimin ve neden kazandığı hakkında uzun uzun konuşacaklar. Genel olarak hepsi “Ben dememiş miydim?” diyecekler.
Böyledir bu işler, ilk defa seçime girmiyoruz…
Burada asıl üzerinde durmak istediğim nokta bu seçimlerde, başka seçimlerde göremediğim bir durumun olması; vatandaşın ilgisizliği.
Normalde seçimlerden önce vatandaşta bir heyecan olurdu. Ancak bu seçimlerde millet pek de seçimlerle ilgilenmiyor. Bütün partilerin seçmenleriyle birebir karşılaşıyorum. Onların fikirlerini alıyorum. Şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki seçmenimizin tamamının politikadan umudu kalmamış.
Vatandaş karşısına gelen politikacıya, “Şimdi oy istemeye mi geliyorsunuz? 5 yıldır neredeydiniz?” gibisinden bakıyor.
İktidara oy veren seçmen, AK Parti’den bıkmış, muhalefet partilerine oy veren seçmen ise oy verdiği partiden umudunu kesmiş. Küçük bir fanatik seçmen kitlesi var. Her partinin fanatikleri bulunuyor. Ama bu fanatikler de çok azalmış durumdalar. Vatandaşın kafasında, “Bunların hepsi kendi aralarında kavga eder, bize bir faydaları dokunmaz” algısı yer etmiş durumda.
Toplumun geneline hâkim olan bir umutsuzluk var.
İşte bana kalırsa en kötüsü de bu. Çünkü insan ekmeksiz yaşayabilir ama umutsuz yaşayamaz. Bir milletin umutları kararmaya başladıysa, orada çok büyük felaketler kapının arkasında bekliyor demektir. Allah sonumuzu hayır etsin…