Transfer çılgınlığı…

Bu uygulamanın son yıllarda düşüşe geçen futbolumuza nasıl bir katkı yapacağını şu an için kestirmek zor.  Futbolumuza yarar mı yoksa zarar mı vereceğini birlikte göreceğiz…

Ancak, mali yapısı güçlü takımlara özellikle FB, GS, BJK ve TS gibi kulüplere avantaj sağlayacağı bir gerçek…

Ne var ki ligde kalma mücadelesi verecek olan diğer takımlar bu yarışın dışında kalmamak için ağır borç yükünün altına girmek zorunda kalacaklar…

Sonuçta tam bir transfer çılgınlığı yaşanacak.  Hatta Fenerbahçe Kulübü tarihinin en büyük paralarını harcayarak bu çılgınlığın fünyesini ateşledi bile…

* * *

Türkiye Süper Ligi ya da önceki adıyla 1. Lig, bilindiği gibi 1959 yılında başladı.  Bu ligde tribünlerden izlediğim ilk maç 11 Kasım 1962 tarihinde “Mithatpaşa Stadı”nda oynanan ve 1-1 sonuçlanan Beşiktaş-Fenerbahçe karşılaşmasıdır…

 Ve o tarihten itibaren Süper Ligi ve her sezon öncesinde Beşiktaş, Fenerbahçe ve Galatasaray gibi kulüplerin yaptığı önemli transferleri yakından takip etmeye çalışırım…

Bu yarışta Fenerbahçe hemen her sezon rakiplerinin hep önünde oldu. Çünkü Altyapı kavramına çok sıcak bakmayan, başarı için beklemeye tahammül edemeyen bir anlayışın egemen olduğu Fenerbahçe’de hemen her yönetim sansasyonel transferler peşinde koştu…

* * *  

İlk aklıma gelen isimleri kısaca paylaşmak isterim…

1963 yılında Beşiktaş’ın iki büyük yıldızı “Birol Pekel ve Şenol Birol” 100’er bin lira karşılığında sarı-lacivertli olurken belki de Fenerbahçe sonraki yıllarda ses getirecek transferlerin ilk işaretini veriyordu…

1964 yılında PTT’den alınan “Şükrü Birant ve Ziya Şengül”, 1965’te yine PTT’den transfer edilen “Yaşar Mumcu”, 1966’da Gençlerbirliği’nden “Abdullah Çevrim”, 1967’de yine Gençlerbirliği’nden “Salim Görür”, 1969’da Vefa’dan alınan “Zeki Temizer” ve 1971’de Mersin İdmanyurdu’ndan alınan “Osman Arpacıoğlu”  o yılların en önemli transferleri oldular…

* * *

Daha sonra gözünü dışarıya çeviren Fenerbahçe yabancı transferinde de öncülüğü kimselere kaptırmadı.  O yıllarda çoğunlukla Yugoslav ve Romen futbolcuları transfer ederek Türkiye’yi Balkan ülkelerinin pazarı haline getirdi…

Tabi teknik adam konusunda da Fenerbahçe hep önde oldu. Dönemin ünlü hocaları arasında yer alan Macar “Szekely ve Molnar”, Yugoslav “Kokotoviç, Gegiç, Kaloperoviç, Stankoviç, Veselinoviç”, İngiliz “Oscar Hold”, Romen “İonescu, Datcu, Teaşca”, Brezilyalı “Didi, Parreira, Lazaroni, Zico” Alman “Osieck, Löw, Lorant, Daum”, İspanyol “Luis Aragones” ilk aklıma gelen isimler oldu…

* * *

56 yıllık lig tarihinde transferin liderliğini kimseye kaptırmayan Fenerbahçe’yi,  Galatasaray ve Beşiktaş izledi. Ve bu sektörün bütün dünyada hızla gelişimine duyarsız kalamayan Anadolu kulüpleri de ucuz ve gelecek vadeden yabancı transferlerle bu kervana katılmak zorunda kaldı…

* * *

Endüstriyel Futbol kavramının dünya futbolun hücrelerine kadar girmesi yani paranın bütün etik değerleri tahrip etmesi futbolun çirkinliklerini de beraberinde getirdi…

En önemli kuralı kazanmak olan endüstriyel futbol, sporun iki büyük illeti “şike ve dopingin” birçok ülkede yaygınlaşmasını körükledi…

Tribün anarşisi ve holiganizm,  zaman zaman büyük boyutlara ulaşarak can kayıplarına neden oldu…

Şehirler hatta ülkeler arasında yaşanan gerginlikler sporun ruhunu yaraladı...

Rüşvet ve şikenin dünya futbolunu yöneten FIFA’ya bile sirayet etmesi yaşanan kirliliğin ne boyutlara ulaştığını açıkça gösterdi…

* * *

İşte bütün bu gerçeklerin gölgesinde, bir futbol sezonuna daha giriyoruz.  İlk kez uygulanacak 14 transfere izin veren bu sistemin futbolumuza neler kazandıracağını (!) birlikte göreceğiz…

Sürekli şampiyonluk sözleriyle şartlandırılan taraftarın her sonucu olgunlukla karşıladığı…

Tribünlerinden küfür değil, barış ve sevgi türkülerinin yükseldiği…    

 “Şikesiz, dopingsiz ve kavgasız bir sezon” özlemiyle…