Siz susmaya devam edin

Eskişehir son yıllarda tartışmaktan kaçınan, olana razı ve konuşmaya bile üşenen bir atalet içinde.
Hani futbol oyununda sorumluluk almak istemeyen ve baskıyı kaldıramayacak futbolcular için “topu taça atıyor” diye bir deyim kullanırız. Maalesef Eskişehir'de pek çok siyasi aktör, yönetici, bürokrat, akademisyen ve hatta biz gazeteciler dahi topu sıkça taça atıyoruz.
Ya cesaretimizde bir sorun var. Ya da edindiğimiz konfordan çıkmak istemiyoruz. Ve bu durumun kesinlikle bulaşıcı olduğunu düşünmeye başladım.
Çünkü bu durumu o kadar kanıksamış ve bundan memnun olmaya başlamışız ki konuşan, tartışan insanları bezdirmeye, sindirmeye çalışıyoruz.
Oysa şehir olarak yakın geçmişte kazandığımız pek çok eserin arkasında hep yoğun tartışmalar saklı.
Hatırlarsanız uzun süre Havalimanı tartışması yaptık. Doğuya mı, batıya mı uzatılsın diye fikir beyan etmeyenimiz kalmadı. Ve Havalimanı hem doğu hem de batı yönüne uzatıldı. Kısa süre sonra da tarifeli uçuşlar başladı.
Yine o dönemlerin tartışma konularından biri Çevreyolu ve Batçık olsun mu, olmasın mıydı? Farklı görüşler, düşünceler, öneriler oldu. Sonuç olarak çevreyolunun transit geçişini sağlayan batçıklar trafiğe epey rahatlama yaşatmıştı.
Mesela Stadyum yerini tartıştık uzun süre. Ciddi bir kamuoyu oluşturduk. Eski stadyum arazisinin avm, rezidans olmaması için topyekün mücadele ettik ve öneriler sunduk. Nihayetinde stadyum yerinde kalmadı ama yeri de rant alanına dönüşmedi.
YHT hattının yer altına alınmasını tartıştık örneğin. Belki arzu ettiğimiz kadar uzun olmadı. Belki üstünde kalan kısımla ilgili hayallerimize kavuşamadık ama sonuç olarak şehri ikiye bölen bir tren geçişinden kurtulduk değil mi?
Kentpark yapılırken tartıştık, şehir parklar cenneti oldu. Tramvayı eleştireceğiz diye neler yaptık şimdi neden her yerde yok diye eleştiriyoruz.
Şehir hastanesi gerekli mi, fuar alanı çok mu lazım dediğimiz günlerde fazla uzakta değil.
Sonuç olarak istediğimiz gibi oldu, olmadı ama tartıştığımız ve gündemde tuttuğumuz her konuda bir eser kazandık.
Konuşmayıp, sessiz kaldıkça ise kaybettik. Riske girmeyim, gireni de bezdireyim dedikçe kazanımlara el sallamaya başladık.
Yine futboldan örnek verecek olursak. Takım oyunu oynamıyoruz ama bireysel yıldızları da oynatmamak için olağanüstü çaba harcıyoruz. Hani takım ligden düşsün de kadro değişsin, ben de boşa çıkayım ya da kalıp kral olayım diyen futbolcu zihniyeti gibi bir hal var karşımızda.
Bakın itiraz etmedik, etmiyoruz, sallamıyoruz diye uçuş seferlerimiz iptal oldu ve öylece kaldı.
Ses çıkarmadıkça YHT kontenjanında üvey evlat muamelesi görmeye ve yer bulamamaya başladık.
Sanki sadece sanayicilerin sorunu gibi çevreyolu sorununda lal kesildik. 5 yıllık yatırım programına bile aldıramadık.
Tülomsaş Türasaş oldu gitti gık etmedik.  Kızılinler’in suyu bitti hamam bile yapamadık. Yerli otomobili bursa kaptı olsun yan sanayi üretiriz diye züğürt tesellisine kaldık.
Hatboyu üstü böylemi kalacak, millet bahçesini kim işletecek tartışmıyoruz bile.
Eskiden en azından siyasi müdahalenin olduğu ve tartışıldığı Eskişehirspor bile kendi halinde yaşam savaşı veriyor.
Tekrar ediyorum. İy veya kötü sonuçlansın. İstediğimiz olsun ya da olmasın ama konuşalım, tartışalım. Tukaka deyip kenarda durmayalım.
Son dönemde bir Alpu ve Raylı Sistemler İhtisas Bölgesi örneği var karşımızda.
Bu konuda fikir belirtmekten kaçınan o kadar çok insan var ki. Topu taça atmak yerine açık açık herkes fikrini, çözüm önerisini söylese ve hem taktik hem yaşamsal teorileri konuşsak harika olur.
Alpu mu olur, başka bir yer mi? Şehrin buna ihtiyacı var mı, yok mu?
Resmin bir yerine odaklanırken kaçırdığımız diğer büyük detaylar var mı tatbik ederiz.
Ama sadece birkaç siyasi konuşuyor şehrin kalanı sus pus seyrediyor.
Sonra da oturduğumuz yerden şöyle olsun, böyle olsun diye kendi içimizde faydasız sohbetler ediyoruz.
Sonra Celalettin Kesikbaş’ın her konuştuğundan fal bakmaya çalışıyoruz. Sonra Eskişehir kan kaybediyor diye hayıflanıyoruz.
Daha öncede söylemiş ve yazmıştık. Bir zamanlar Ziraat Odası Başkanı, Nüfus Müdürü, İşkur Müdürü bile Eskişehir’de gündem belirliyordu. Ama işler iyi gidiyordu.
O yüzden susmayın. Konuşun. Daha cesur olun.
Ya da gölge etmeyin lütfen.