Siyasi ikbal ve ayak oyunları

Türkiye meselelerini kendine dert edinen kişilerin, söylediği sözün geniş kitlelere ulaşmasını isteyenlerin, savunduğu görüşe ve ideolojisine yakın partilerde bunu duyurma çabalarıyla siyasetçiler kendini gösteriyor.
Bu kişiler bazen içinde bulundukları siyasi partilerde farkındalık yaratarak bazen de sorumluluk üstlendikleri sivil toplum kuruluşlarındaki söylem ve tavırlarıyla öne çıkıyorlar.
Siyasetin kitabi tanımı, “Gruplar arasında kararların alındığı veya bireyler arasındaki güç ilişkilerinin, kaynakların dağıtımı veya statü gibi diğer etkileşim biçimlerinin ilişkilendirildiği bir dizi faaliyeti ifade eder” şeklinde…
Her siyasi partinin kendine özgü öncelikleri, ilkeleri, ideolojileri ve savunduğu fikirleri var kuşkusuz.
Siyasi partilere üyelikle başlayan bu serüvende konjonktürü değerlendirebilen, gelişmeleri iyi okuyabilen, siyasi analizleriyle dikkatleri üzerine çekebilen, fırsatları kullanabilenler bir adım öne geçebiliyor.
Eskişehir gibi Anadolu kentinde ise siyaset yapabilmek, öne çıkıp, aradan sıyrılabilmek ise pek çok denkleme bağlı.
Mensubu olduğu siyasi partisinde dengeleri iyi gözetebilen, parti disiplinine bağlı, ideolojisi bağlamında kurumsal kimliği özümseyerek yönetici olanlar kadar paraşütle bu koltuklara oturanları da çok gördük burada.
Ancak şu bir gerçek ki…
Siyasi ikbali bulundukları şehirdeki güçlü figürlerin iki dudağının arasında olanların bu denklemdeki yeri her zaman sıkıntılı oldu.
Siyaset çarkı Eskişehir’de de pek çok önemli ismi öğüttü.
Bu AK Parti için de CHP için de MHP ve İYİ Parti için de geçerli.
Şimdiden milletvekilliği hesabı yapanları, olası bir gelişmede boşalacak belediye başkanlığı için kulis yapan Meclis üyelerini görünce…
Yakında ayak oyunları başlar, algı operasyonları çekilir, karalama kampanyaları art arda patlar diye iç geçirdim.
Üstelik bunlar için parti ayrımı yapmaya da gerek yok.
Her partide bolca yaşanıyor.
Bizimkisi kahinlik değil, tecrübeyle sabit.

Gençlerin üniversite tercihindeki öncelik değişti!

Dar ve sabit gelirli kesimin “yoksul”, orta direğin “dar”, emekli ve asgari ücretlinin ise “açlık” sınırına gerilediği ülkemizde gençler geleceğini arıyor.
Bu, işin ekonomi tarafı…
Demokrasi, insan hakları ve adaletteki çöküş ile aday kayırma ve otoriter siyasi iklimden bahsetmiyorum bile…
Üniversite sınav sonuçlarının açıklanmasıyla yine benzer tablolara tanık olduk.
Kimi gençler sevindi kimileri ise üzüldü.
Başarı sıralamasına göre umutlananlar olduğu kadar şansını bir sonraki seneye erteleyenler de oldu.
Ancak her ne olursa olsun şu bir gerçek ki.
Artık gençler geleceğini Türkiye’de değil yurtdışında arıyor maalesef.
Bir hafta içinde tercih dönemi başlayacak.
Çocuğu üniversite sınavına girmiş bir ebeveyn olarak çevremde tercih sürecinde olan onlarca veli bulunuyor.
Ülkenin geleceğiyle ilgili kaygı duyan veliler çocuklarını, üniversite tercihinde yurtdışına gidebilme ihtimali yüksek bölümleri seçmeleri konusunda yönlendirmeye çalışırken…
Gençlerin de büyük çoğunluğu üniversiteyi bitirip biraz deneyim edindikten sonra kapağı Avrupa ülkelerine atma düşüncesinde.
Hiç merak etmeyin, bu grubun içinde AK Parti’ye oy veren aileler de var.
Yani yaşadığımız gerçeklik, iyi okullardan mezun gençlerin bile önünü görememesinden, asgari ücretin referans değil temel ücret haline gelmesinden kaynaklanıyor.
Ez cümle…
Gençler değil ülkeyi bu duruma getirenler utansın.