Şehit babası ağlamaz

Şehit vermenin en kötü yanlarından biri de, geride bıraktığı bir annenin, bir eşin ağlamasıdır. “Benim” diyenin yüreği dayanmaz.
Hâlbuki ki ben, ağlayanlar kadar ağlamayanlardan daha çok etkilenirim. Benim için şehit babasının dik duruşunu fotoğraflamak, ağlayan şehit anasının göz yaşlarının fotoğrafını çekmekten hep daha zor olmuştur.
Çünkü şehit anası yavrusunu kaybetmiştir. Feryat edebilir, üstünü başını yolabilir. Ama şehit babası bunları yapamaz. 
Şehit babası, gömleğinin düğmelerini çekip kopartamaz. Konu komşu, “Sen erkeksin, dik duracaksın” der. Bırak kendini paralamayı, iki damla göz yaşı bile dökemez. “Erkek adam ağlamaz” derler çünkü. İsteği dışında bayılmak bile hak görülmez şehit babasına.
Şehit babası hep dik durmak zorundadır. Karısı ağlayabilir, şehidin kardeşleri ağlayabilir. Komşular bile ağlayabilir. Hatta cenaze merasimine gelen ve şehidi hiç tanımayan vatandaşlar için bile ağlamak haktır. Ama şehit babası ağladı mı kıyamet kopar, “Sen kendini koyuverirsen herkes dağılır Nazif Bey” derler. 
Şehit babası iki damla göz yaşı bile dökemez. Çaresiz içine atar göz yaşlarını.
Zordur şehit babası olmak; yerine göre şehit anası olmaktan bile daha zordur…
Gazetelerde, televizyonlarda bile hep, “Şehit anaları” denir. Politikacılar bile şehit analarından bahseder. Ağlayan bir şehit annesinin fotoğrafı, ağlayan bir erkeğinkinden daha dokunaklıdır çünkü. Şehit babasının ağlamasının haber değeri bile yoktur.
Bir babayla – oğulun ilişkisini unutur bazen insanlar. 
Halbuki oğluna tıraş olurken sakallarını yukarı değil de, aşağı doğru almasını ilk babası öğretmiştir. Oğluna ilk direksiyon eğitimini babası vermiştir. Oğlu koluna güzel bir kız taktığı zaman, ilk babası mutlu olmuştur.
Buna rağmen şehit babasının ağlaması yasaktır.
Zamanı gelen faturaları ödemeyi unutmasına bile hakkı yoktur. Ezkaza ayakkabıları boyasız oluversin; hemen, “Nazif Bey de kendini koyuverdi” diye ayıplarlar. Tıraşları uzayamaz. O olmasa pazara gidip alışveriş yapacak adam bile yoktur. Kaloriferin ısısıyla, mezarcının seçeceği mezar taşıyla veya ne bileyim; mesela sızdıran su tesisatıyla yine şehit babası ilgilenmek zorundadır. “Bugün yataktan yarım saat geç kalkmak istiyorum” bile diyemez. Çünkü herkesten önce kalkması, çayı demlemesi, güçlü olduğunu göstermesi gerekmektedir. Şehit anası üzerinden yıllar geçse de isteği gibi ağlayabilir. Ama şehit babasına iki damla göz yaşı dökmek bile çok görülür.
Ben ağların şehit babasının yerine…