RÜZGAR II

Bir vakit, hiç hesapta yokken, bir rüzgarla tatile çıkmıştım. Biraz güneşlenip, yenilenme ihtiyacı hissettiğim bir zamandı. Ben kafa dinlemeyi, kendime dönüp eskileri tekrar edeceğimi düşünürken, tam tersi oldu. Rüzgar hiç durmadı, anlatmaktan hiç vazgeçmedi. Bulanık kafamı serinliği ve hoş sohbetiyle doldurdu. Çokça “tamam, yaşadın, bitti. Daha iyilerini yaşamak için devam etmen gerekiyor” diye tekrar etti. Yaptığım hatalar, kırdığım insanlar, pişmanlıklarımı hiç hatırlatmadı.
 
Yürüyüşe çıktığımda o denizin kıyısında, uğultusuyla, serin nefesiyle hep takip etti. Ne zaman yorulsam, destek oldu, devam etmem için eli hep omuzumdaydı sanki.