Rize'nin Acı Çayı!

Son derece stresli ve istikrarsız bir sezon geçirdiğimiz gerçeğini kabullenmemiz gerekir…

Olmadık maçlarda inanılmaz direnç sergileyen, akıllı ve tempolu futboluyla galibiyetler alabilen ancak daha kolay görünen maçlarda hiçbir varlık gösteremeyen adeta sahadan silinen bir ekip görüntüsünden artık kurtulmak lazım…

Şu andan itibaren artık sürprizlerin takımı değil istikrarın temsilcisi olmak zorundayız...

*   *   *

Oysa Gençler ve Beşiktaş galibiyetlerinin özgüveni ve yüksek motivasyonu ile gidilmişti Rize’ye…  Oyunun henüz ikinci dakikasında  “Deniz Kadah”ın Porsuk Bulvarı’nda gezercesine elini kolunu sallayarak beşli savunmanın göbeğinden geçerek attığı gol tam bir şok etkisi yarattı...

Gol Rizespor’u daha da kamçıladı.  Orta sahasının Polonyalı virtüözü “Ludovic Obraniak”  sol kanatta “Eren Albayrak” ve sağdan “Sercan Kaya”nın Karadeniz’in hırçın dalgalarına benzeyen atakları,  savunmamızı yerle bir etmeye yetmişti…

İlk golün şokunu henüz üzerinden atamadan, 14. dakika da bu kez sol kanadı otobana çaviren “Eren Albayrak” çaprazdan attığı şık gol ile abandone olan Siyah Kırmızılılar,  18. dakikada “Rahim Lawal”ın sorumsuzca gördüğü kırmızı kart ile tamamen oyundan kopuyordu…

*   *   *   

Norvich City’den devre arasında transfer edilen Kuzey İrlandalı “Kyle Lafferty” şayet gününde olsaydı belki de tarihimizin en acı yenilgilerinden biriyle karşılaşacaktık…

Eskilerin deyimiyle adeta tek kale oynanan, baştan sona Rizespor’un hâkimiyetiyle geçen maçtan 3-0’lık yenilgiyle ayrıldıysak bu maçtan bazı dersler çıkarmak lazım…

En azından üst ve orta sıralardaki takımlardan alınan galibiyetlerin üç, ligin alt bölgesinde mücadele eden takımlarla yapılan maçların altı puanlık karşılaşmalar olduğunu artık anlamalıyız…

Yüksek konsantrasyon ile ligin tepesindeki takımları yenebildiğimize göre, ligin tehlikeli bölgesindeki takımların karşısına da aynı motivasyon ile çıkmak zorundayız…