PAS ZENGİNLİĞİ POZİSYON FAKİRLİĞİ

Ziraat Türkiye Kupası finali öncesinde hem tribünlerde, hem de karşılaşmanın Konya ya alınmasında Galatasaray’a karşı psikolojik bir üstünlük sağlayan Eskişehirspor, sahada ise bu üstünlüğünü Sarı-Kırmızılı takıma kaptırmış oldu.
Türkiye Kupası’nı en çok kazanan Galatasaray ile 43 yıldır kazanamayan Eskişehirspor’un final tangosunda, futbol adına hiçbir şey veremeyen Sarı-Kırmızılı takım kazanarak, kupayı müzesine götürdü.
Aslında Galatasaray'ın oyun yapısı ve formatı tam da Eskişehirspor’un istediği gibiydi. Özellikle sağ bek mevkiinde Semih’in, hemen önünde ise Sabri'nin oynatılması, Kırmızı Şimşekler için o bölgenin kullanılması gereken bir otoban gibiydi.
Nitekim Erken Zengin ilk 45 dakikalık dilimde, aldığı her topta bu mevkiiyi etkili bir şekilde kullandığını gördüm. Ancak 18 civarındaki etkisizliği ve atmış olduğu isabetsiz şutların, Sarı-Kırmızılılar için bir şans olurken, Kırmızı Şimşekler için ise şansızlıktan öte bir şeydi.
Teknik Direktör Sayın Ertuğrul Sağlam’ın, çıkarmış olduğu kadronun, topa daha çok hükmeden ve daha çok sahip olan yönündeydi. Sezon başından bu yana birçok maçta olduğu gibi, bu karşılaşmada da, özellikle orta alanda pas zenginliğine karşın, pozisyon fakirliği yaşanmışlığını görmüş oldum.
Her şeye rağmen, kazananı tayin edecek golün kimden ve kaçıncı dakikada gelmesi heyecanla beklenirken, şans faktörünün Galatasaray ve Sneijder’den yana olduğunu söyleyebilirim. Bu maç, bizlere futbolun önemli bir gerçeğini de gösterdi. O da deneyim ve tecrübedir. Galatasaray golü bulduktan sonraki konumu gereği, skoru koruma adına yapılan, topun oyuna geç sokulması, oyunun temposunun düşürülmesi, zamana oynamak gibi birçok şey diyebiliriz.
Öncelikle bizlere bu heyecanı yaşatanlara sonsuz teşekkürler. Evet, Eskişehirspor’un kupa özlemi yine ötelenmiş olsa da, biliyoruz ki bu takım her an her şeyi yapabilir. Konya’da bir kez daha Türkiye'nin gönlünü fetih eden, muhteşem tribün şovları ve koreografileriyle herkesi kendilerine hayran bırakan taraftarlara teşekkürler.
Son olarak şunu belirtmek isterim, Sayın Ertuğrul Sağlam kalır mı, gider mi bilmem. Bence kalmalı. Kalırsa, çok ciddi radikal kararlar almalı. Özellikle kadronun revize edilme yönünden.
Çok önem arz eden bir konuya da değinmeden geçemeyeceğim. Eskişehir Atatürk Stadyumu’nun Protokol Tribünü, belki Türkiye’deki stadyumların içerisinde konumu itibariyle en küçük ve en sıkıntılı tribün olduğunu biliyorum. Ancak bu kadar sıkıntılara rağmen, en önemli müsabakalarda dahi, hiçbir problemin olmadığını ve yaşanmadığını söyleyebilirim. Eskişehir Gençlik Hizmetleri ve Spor il Müdürlüğü’nün ne kadar ciddi bir kurum olduğunu, Konya’da oynanan Ziraat Türkiye Kupası final müsabakasında çok daha iyi anlamış oldum.
Konya’da protokol tribünündeki düzensizlik ve karışıklık, gelen konukların oturma düzeninden karşılanmasına kadar, birçok şeyin baştan savma yapıldığını görmek hiçte hoş değildi.