Onlardan birinin altına gömün beni. Kışın yağan yalnızlığa ortak olayım. Yaz meyvelerini yemeye gelen kuşlara anlatırım olanı biteni. Biten değil belki ama Olan ne çok şey var-dı?
‘Vasiyet
Onlardan birinin altına gömün beni.
Kışın yağan yalnızlığa ortak olayım.
Yaz meyvelerini yemeye gelen kuşlara
anlatırım olanı biteni.
Biten değil belki ama
Olan ne çok şey var
-dı?
Dutu severim.
Seveni severim.
Dut olsun ağacım.
Beni ona emanet edin.
Yaprakları dökülünce bileyim ki,
yatağım serin, etrafım tenha olacak.
Meyveler olunca, hazırlanalım birlikte
ziyaretçilere, adımlara, kahkahalara.
Dut bulamazsanız beni gömecek altına,
O zaman ekin üzerime bir tane,
nereye sakladıysanız yorgun bedenimi.
Biz, büyürüz birlikte..
(Ne zaman yazdığımı hatırlamadığım bir şiirle kapatmak istiyorum haftayı. Bir yerlere karalamışım, sonra atmışım o kağıdı. Kızım bulup arkasına ağaç çizmiş. Hikayesi olan an’lar kıymetli benim için.)