Kutlarım

Eskişehir ilk bakışta şehir milliyetçiliğinin üst düzey olduğu bir şehir izlenimi verebilir. Ancak şehrin içine, siyasetine, akademisine, ticaretine ve sanayisine karıştıkça bu kanaat tam zıttı bir yönde yer değiştiriyor.
 
Kabul edelim ki biz söze geldiği zaman şehrini çok seven ama iş Eskişehir için ortak bir hamleye geldiğinde öyle ya da böyle bahaneler bularak ortadan kaybolan ve bir araya gelemeyenlerin şehriyiz.
 
Bunun sebebi sadece iktidar muhalefet çekişmesi dersek yalan atarız. Zira hem Ak Parti hem de CHP kendi içinde bile bir bütün olamıyor.
 
Bunun sebebi şehrin ağabeyi falan yok diye de geçiştirilemez. Çünkü birileri ağabeylik yapacak olsa onu pek sallayacak, sözünü dinleyecek özgür irade de maalesef şehirde yok.
 
Bunun sebebi olsa olsa biraz kibir, biraz taşra kafası, biraz da belli bir kesimin mevcut halinden duyduğu mutluluk diyebilirim.
 
Zira herkes büyük denizde kaybolmak yerine akvaryum da kral olmanın evla olduğunu düşünüyor.
 
Ciddi bir kesim şehirde sadece kendi el verdiği insanlar bir yerlerde olsun ve sözünden çıkmasın istiyor.
 
Bazıları başkalarının güçlenmesini engellemek için kendinin kaybetmesini göze alacak kadar bireysel ego ile hareket ediyor.
 
Ha bir de kaos sever bir kitle var. Tüm işleri şehirdeki kaosu canlı tutmak ve bu gerginlikten rant elde etmek.
 
Çünkü ne yazık ki dedikodu, gaz verme, nifak gibi çeşitli adları olan ve şehri kolayca birbirine düşman edebilecek meziyetleri olan profesyoneller var aramızda.
 
Yani biz meseleleri kurumsal, tüzel, genel başlıklarda değil sadece bireysel, şahsi bir şekilde değerlendiriyor ama şahsi değilmiş gibi hareket etmeye çalışıyoruz.
 
Bu şehrin ciddi bir özgüven sorunu var. Bu şehrin biraz kıpırdayan her insanı boks torbasına çevirme isteği var.
 
Bu şehir iddialı olanlara otur oturduğun yerde diyebilecek bir güdü ile yalpalıyor.
 
Bu şehir sessiz, itiraz etmekten üşenen ve teslim olmayı yadırgamayan bir ruh haline büründü.
 
Kusura bakmayın ama koca şehir bir araya gelip bir çevre yolu yaptıramıyor, bir uçak seferi başlatamıyor, bir vakıf üniversitesi bile yapamıyoruz.
 
Çünkü koca şehir kısmında yer alan koca maalesef manevi gücümüzü yansıtamıyor.
 
Elbette her şey kötü değil. Değişip, gelişen şeylerde var bu şehirde.
 
Mesela eskiden tartışsak, kavga etsek bile bir doğru buluyorduk.
Şimdi hiç kasılmadan konuşup 2 doğru 2 yanlış bulabiliyoruz. Kutlarım.