Kararlı karamsarlıktan gerçekçi iyimserliğe…

Günlük yaşamımız içerisinde karşılaştığımız pek çok durum karşısında, iyimserlik ile karamsarlık arasında gidip geliriz. Ancak karamsarlık ağır basar, çoğu zaman…
Yapılan araştırmalar, ortalama bir insanın zihninden günde yaklaşık 60 bin düşüncenin geçtiğini ve bunların dörtte üçünün olumsuzluk ya da kaygı içerdiğini ortaya koymaktadır.
İnsanların genellikle karamsarlık içeren olaylardan, iyimserlik içerenlere göre daha çok etkilendiklerini ortaya koyuyor, uzmanlar…
Bu kaygıların kaynağı kendimiz olabildiğimiz gibi toplumsal da olabilmektedir. Belki de karamsar durumların kaynağını hep dışımızda arayarak, kendimizi de rahatlatıyor olabiliriz…
Elbette karamsarlıktan köken alan kaygılar, kendimizi savunmamız için bir erken uyarı sistemi işlevi görüyor olabilir. Ancak kaygılar karşısında, bir tavşanın gözüne ışık tutulmuşçasına donup kalmakta, karamsarlığa yem olmaktan başkada bir işe yaramıyor.
Bu durumdan kurtulmanın en doğru yolu ise kararlı karamsarlıktan gerçekçi bir iyimserlik durumuna geçmekte, sanırım…
Buradaki iyimserlik kesinlikle, gerçekleri göz ardı eden ve saf bir iyimserlik hali olarak algılanmamalıdır...
W. Arthur Ward, bu durumu şu sözleriyle oldukça güzel açıklamaktadır; “Gerçekçi iyimser problemlerin farkındadır ama çözümleri de bilir, zorlukları görür ama üstesinden gelineceğine de inanır, olumsuzlukları yakalar ama olumlulukları da vurgular, en kötüye açıktır ama en iyiyi de bekler, şikâyet etmek için nedeni vardır ama gülümsemeyi seçer.”
İyimser ya da kötümser olma kararı genellikle yetkinlik hissimiz ve cesaretimizle doğru orantılıdır. Bu özelliklerimizi geliştirmedikçe kötümserlikten kaynaklanan korku ve kaygılar güçlenecektir, düşüncelerimizde…
Bu anlamda 2013 yılında vizyona giren After Earth filminin afişlerinde yer alan şu cümle oldukça dikkat çekici geldi bana ; “Tehlike tümüyle gerçektir, ama korku bir seçimdir.”