Kadın pedinden mahremiyet siyaseti!

Uzun sayılabilecek meslek hayatımda kadın pediyle ilgili yazı yazacağım hiç aklıma gelmezdi.
Ta ki Eskişehir Büyükşehir Belediyesi, menopoza öncesi her kadının kullandığı artık zaruri bir ihtiyaç olan ped yardımı yapana…
Bu önemli desteği AK Parti Eskişehir Kadın Kolları Başkanı Özlem Ünalır mahremiyete saygısızlık görüp eleştirene kadar.
Büyükşehir Belediyesince kadınların özel günlerinde ücretsiz ped desteği sunmasına ilişkin billboard ilanı Özlem Ünalır’ı rahatsız etmiş.
Sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımla rahatsızlığını dile getiren Ünalır, “Böyle bir desteğin billboardlarda reklam yapılması çok anlamsız ve mahremiyete saygısızlıktır! Seçim döneminde tüm şehre mesaj atacak veri elinizde var! Madem bilgilendirmek istiyorsunuz kadınların numarasını filtreleyip mesaj yolu ile bildirmek bu kadar zor olmasa gerek…” ifadesini kullandı.
Buna karşılık yanıt gecikmedi ve CHP İl Başkanı Talat Yalaz, hislerime tercüman olan şu açıklamayı yaptı:
“Bu yorumu bir kadından, iktidar partisi kadın kolları başkanından duymak son derece üzüntü vericidir. Kadınları temsilen teşekkür edilmesi gerekirken, mahremiyete saygısızlık diyerek eleştirmek en hafif tabiriyle akıl tutulmasıdır. Bu yorum aynı zamanda bir zihniyet sorunudur” yorumunu yaptı.
Niyetim kadınlara ped desteğini polemik konusu yapmak değil.
Bu konuyla ilgili Esgroup’ta çalışan her siyasi görüşten kadın mesai arkadaşlarıma sordum.
Aslında mini anket yaptım desem yeridir.
Mesai arkadaşım 8 kadına, “Ped yardımının billboardlarda duyurulması sizi rencide eder mi, sizde mahremiyete ilişkin bir his uyanır mı?” diye sordum.
Bir sorum da bir paket pedin kaç liradan satışa sunulduğuna ilişkindi…
Kadın mesai arkadaşlarımın yanıtı özetle şöyle oldu:
“Bugün bir ped 50 ile 200 lira arasında değişen fiyatlarda satılıyor. Yani yapılan ped desteği son derece yerinde bir karar. Ped her kadının ihtiyacı. Ancak bunu bile alamayacak kadınlar olabilir. Mahremiyet üzerinden ped yardımını eleştirmek son derece ilkel bir davranış.”
Bir erkek olarak kadınların nasıl bir hissiyat içinde olacağını bilmem mümkün değil ancak bu çağda zaruret haline gelmiş bir temel ihtiyaç maddesi desteğinin duyurulma biçimi üzerinden Büyükşehir Belediyesini eleştirmek, buradan zorlama bir eleştiride bulunmak en hafif tabirle ucuz siyasettir.
Siyaset için siyaset yapmak kimseye bir şey kazandırmaz.
Benden söylemesi.

Faiz bu kadar yüksekken yatırım olmaz!

Merkez Bankası Para Politikası Kurulu, temmuz ayında politika faizi olan bir hafta vadeli repo faizini yüzde 50’de sabit tuttu.
Türk Lirası karşılığı altın ve döviz satabileceğini swap (farklı faiz türlerine sahip borçların birbirleri ile değişimi) ihalelerine başlayacağını da ilan eden Merkez Bankası, mevduat faizlerinde değişikliklere neden oldu. 
Kamu bankası Ziraat Bankası’ndan örnek verirsek eğer…
Faiz oranı yüzde 43.
1 milyon lira parasını 30 günlük faize yatıran bir yurttaş, vade sonunda net 32 bin 602 TL gelir elde ediyor.
Özel bankalar da farklı değil.
Onlarda da faiz oranları yüzde 40 ile yüzde 44 arasında değişiyor.
Herkes çok iyi bilir ki…
Faizin böylesine yüksek olduğu bir dönemde kimse yatırım yapmaz.
Elinde avucundakini mevduat faizine yatırarak parasını enflasyona karşı korumaya çalışan…
Ya da bir ayın sonunda elde ettiği parayı kazanç zanneden yurttaş için belki bu durum çok büyütülecek bir konu değil..
Ancak, fakat, lakin…
İhracat yapan sanayici, yatırım yapmayı planlayan girişimci, işini büyütmek isteyen bir esnaf için bu durum bir maliyet yarattığından dolayı hamle yapmayı erteler.
Bunu niye yazdığıma gelince…
Enflasyonla mücadele programı kapsamında ekonomiyi soğutmak amacıyla yüksek tutulan faiz oranlarına karşın ekonomi politikalarınız eğer güven verirse bu durum bir süre daha sürdürülebilir…
Ancak sorun şu ki…
Piyasalarda, uygulanan ekonomi politikalarının istikrarı konusunda bir güven erozyonu söz konusu.
Enflasyonun, öyle Merkez Bankası’nın ilan ettiği gibi bu yıl sonunda yüzde 43’e gerileyeceğine ilişkin bir emare söz konusu değil.
Hasılı…
Güven ve öngörülebilirlik olmadığı sürece, “rantiyeci” diye de tabir edilen paradan para kazanan zenginlerin mutlu, bu mutluluğa milli gelirden alacağı paydan bedel ödeyerek istemeden katkı sunan yoksulların ise giderek yoksullaştığı bir ülke olmaya devam ederiz.
Çünkü bu ortamda küçük-büyük sanayici, ihracatçı ve esnaf ne yatırım yapar ne de işini büyütür.
Maalesef gerçek bu.