Son aylarda Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen’in Cumhurbaşkanlığına adaylığı yine gündeme geldi.
Söz konusu gündem maddesi Eskişehir’de kalmayıp, ülke genelinde konuşulan bir vaziyet aldı.
Örnek vermek gerekirse…
En son Emre Kongar’ın Marmaris’te düzenlenen kitap günleri etkinliğinde gerçekleştirdiği tavır mesela.
Kongar etkinlik sırasında Yılmaz Büyükerşen’in elini tutup havaya kaldırıyor ve “Halk olarak bastıracağız, bu adamı Cumhurbaşkanı yaptıracağız” ifadelerini kullanıyor.
Bu ifadeler etkinliğe katılanlarca onaylanarak alkışlanıyor.
*
Tabi, Yılmaz Büyükerşen’in Cumhurbaşkanlığına adaylığı konusu uzun yıllardır konuşulan, ancak bir türlü gerçekleşmeyen bir mesele haline geldi diyebilirim.
*
Peki, Büyükerşen’in adaylık meselesi ilk kez ne zaman gündeme geldi ve gündeme getirenler kimlerdi?
Bir tanesi Bülent Ecevit.
Bir diğeri ise Tempo derginin çalışanları.
*
Öncelikle Bülent Ecevit’ten bahsedelim…
10. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’in görev süresi bittiği sıra Bülent-Rahşan Ecevit çifti Gülgun Feyman’ın sunduğu bir televizyon programına katılmıştı.
Hatta bu program Sevgililer Günü’nde yapılan bir programdı ve Bülent-Rahşan Ecevit çifti nasıl tanıştıklarını ve birlikte nasıl parti kurduklarını filan anlattı.
Konu, Cumhurbaşkanlığı adaylığına gelince Gülgun Feyman, “Cumhurbaşkanı adayı kim olmalı” sorusunu yöneltti.
Bülent Ecevit ise “Ahmet Necdet Sezer ya da Süleyman Demirel keşke tekrar aday olabilselerdi” diyerek orta yollu bir cevap verdi.
Ancak deneyimli sunucu soruyu bir kez daha yöneltti ve “Peki, şuan sizin gönlünüzden geçen aday kim” diye sordu.
Bu sefer Ecevit, “Benim adayım Yılmaz Büyükerşen’dir. Liyakatlidir, kendine güvenir, kendini kanıtlamış, tarafsız cumhurbaşkanlığı yapabilecek bir akademisyendir” ifadeleriyle soruyu cevapladı.
*
Bir de Tempo dergiye bakalım.
Derginin 18 Mayıs 2006 tarihli sayısında oldukça ilginç bir kapak hazırlandı.
Cumhurbaşkanı adayını ve eşini temsil eden iki vücut kapağa konulmuş.
Ancak kafa tarafı boş bırakılmış.
Derginin editörleri okuyucudan, gönlünden geçen adayın ve eşinin baş fotoğraflarıyla boşlukları doldurmasını istemiş, seçtiği adayı dergiye göndermesi gerektiğini belirtmiş…
Ve bunu şu ifadelerle duyurmuştu:
“Kaydırın, adayınızı Çankaya’ya çıkarın.”
“Cumhurbaşkanlığı bahisleri açıldı.”
“Çankaya’da kimleri görmek istersiniz?”
*
Peki, derginin okuyucuya dağıttığı kafa fotoğraflarında kimler vardı?
Bülent Arınç ve eşi.
Yılmaz Büyükerşen ve eşi.
Hikmet Çetin ve eşi.
Kemal Derviş ve eşi.
Recep Tayyip Erdoğan ve eşi.
Abdüllatif Şener ve eşi.
*
Hem Bülent Ecevit hem de Tempo dergi aşağı yukarı aynı tarihlerde Yılmaz Büyükerşen’in ismini Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda öne sürdü.
O günden bu yana da Büyükerşen’in ismi adaylık konusunda sürekli anıldı.
*
Hatta en son seçimlerde o kadar yaklaşmıştı ki aday olması işten bile değildi.
Ancak son anda verilen tasvip edilemez bir kararla Recep Tayyip Erdoğan’ın rakibi Ekmeleddin İhsanoğlu oldu.
*
Peki, Eskişehir’de Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda ismi geçen sadece Yılmaz Büyükerşen miydi?
Tabii ki hayır.
Bir de hocaların hocası Orhan Oğuz vardı.
Oğuz, 1969 yılında Eskişehir milletvekili oldu.
1969-1971 yılları arasında da milli eğitim bakanı olarak görev yaptı.
1977 yılına kadar milletvekilliğine devam etti.
1973 yılında yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, adaylık konusunda adı geçti.
Bu anlamda Eskişehir’de Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda adı geçen ilk isim Orhan Oğuz diyebiliriz.
Ancak bu gerçekleşemedi.
Ve 73 seçimlerinde Fahri Korutürk Cumhurbaşkanı oldu.
*
Eskişehir’in yıllara dayanan Cumhurbaşkanlığı gündemi özetle bu şekilde.
Tabi, derdimiz Orhan Oğuz ya da Yılmaz Büyükerşen değil tabii ki.
Derdimiz, neden Eskişehir’den bir Cumhurbaşkanı çıkmasın?
İlla Büyükerşen aday olacak diye bir kaide yok ancak…
Böylesine hayranlıkla bakılan kentimizin, bir de Cumhurbaşkanı olsa…
Ortada öne sürülen ve etkili olduğu düşünülen bir isim mevcutsa…
Siyasi ayrılıkları bir kenara bırakıp ve kenetlenip o isme tek vücut destek gerekmez mi?
Tabii ki gerekir.
Ve sanıyorum Eskişehir buna hazır.