HER GÖZYAŞININ BİR ANLAMI VARDIR

Spor Toto Süper Lig’in son haftasında, futbol adına yazılacak ve de söylenecek birçok şeyin olmasına rağmen, hiçbir şey yazamıyorum. Bu duygu yoğunluğu içinde, kelimeler anlamsızlaşır, susmak ise en iyi tepki olur bazen. Susarken isyan eder, acınızı içinize atarsınız. Bizim kültürümüzde acıyı susarak ve için için ağlayarak yaşarsın.
Ama bu defa öyle olmadı. Tarih 13 Mayıs saat 15.30’u gösterdiğinde, Soma’da, tüm ülkeyi derinden etkileyecek ve acısını en yüksek tondan dışa vuracak bir haykırışla öğrenecekti bu elim faciayı bütün dünya.
Madencinin evinde her zaman bir tedirginlik vardır. En önemlisi de evlerinden işe gitmek için her çıkışlarında helallik isterler ailelerinden. Çünkü her babayiğidin yapamadığı çok ama çok önemli bir meslekleri vardı.
Ancak, 13 Mayıs’ta evlerinden çıkıp işe giden 301 eli öpülesi işçi emekçiler, ne bileceklerdi ki… Bu gidiş ve bu veda onların sonu olacaktı. Vurdukları ve vuracakları son kazma onların mezarı olacaktı.
Ayrılığın resmi çizilmişti bir kere. KADER Mİ? İHMALKARLIK MI?
Varın bunu siz söyleyin.
Kapkara odalarda, dudaklardan dökülen son cümleler, Allah'ın şahitliğinde, şahadet kelimesini getirerek, şehitlik mertebesine yükselen ve gecenin en koyulaştığı yerde ölümü kucakladılar.
Her gözyaşının bir anlamı vardı. Her damlanın önemi çok büyüktü, öyle ki ateşin düştüğü yerden binlerce kilometreyi önüne kapıp götüren sel gibiydi.
Her gözyaşının bir anlamı vardı, yerin yüzlerce metre altında kalan, babalar, eşler, ağabeyler, kardeşler ve tüm insanlar için. Her damlanın bir anlamı vardı, bu hüzünlü bekleyişte.
Artık ellerini tutacakları bir babaları yok, gözlerine hayranlıkla bakacakları bir eş yok, sımsıkı sarılacağı bir evlat yok. Yok, çünkü onlar savunulması imkânsız bir sona kurban gittiler.
Güneşe hasret bu cansız yüreklerin, ebediyet gahlarında rahat uyumalarını Cenabı-ı Allah'tan niyaz ederim.
Dün geçmesin, dün gibi, dünün sözü de geçmesin dün gibi…
Hep hatırlayalım.
Bugün acılarını paylaştığımız aileleri, yarın unutmayalım. Unutmayalım ki… Unutulduklarını his ettikleri gün, onlar için en acı gün olmasın.