Geçip giden zamanları bir yerlerde bulsam…

Mirkelam’ın söylediği “Hatıralar” adlı şarkının sözlerini bilir misiniz?..
“Geçip giden zamanları bir yerlerde bulsam…” diye başlar…
“Sonra üzülsem, üzüldüğüme üzülsem…” diye ruhumuzu okşar...
Ya peki Candan Erçetin’in mükemmel sesinden dinlediğimiz “Elbette” şarkısını bilir misiniz?..
İnişli çıkışlı insan hayatını muhteşem bir şekilde anlatır…
Bizden bir parçaya, yaşama dair her ruh halimizden birine dokunur.
xxx
Elbette
“Güneş her akşam batıp her gün doğuyorsa
Çiçekler solup solup tekrar açıyorsa
En derin yaralar kapanıyorsa
En büyük acılar unutuluyorsa
Neden korkulur hayatta söyleyin bana
Elbette bazen çiçek açıp bazen solacağım
Elbette daldan dala konup sonra uçacağım
Elbette bazen hızla dönüp bazen duracağım
Elbette bazen söyleyip bazen susacağım
xxx
İnanmadım asla inanamam
Her şeyin bir sonu olduğuna
xxx
Elbette bugün ağlıyorsam yarın güleceğim
Elbette önce çekip gidip sonra döneceğim”
Çok severim bu şarkıları. 
Seslendiren sanatçıları da ayrıca severim.
Yalın, öz ve bir o kadar da hayata dair…
Size bir kadeh kırmızı şarap eşliğinde loş bir ışıkta bu iki şarkıyı dinlemenizi öneririm.
Yaşam döngüsünde, içine süzüldüğümüz dünyanın damla damla tükenen her nefesinde hayata dair ne varsa içselleştirebileceğiniz söz dizileri…
Tekrar tekrar dinlerim.
İçinde bulunduğum ruh haline göre bende şekillenen sözlerin bıraktığı bazen hüzünlü bazen gerçekçi lezzetlerini tadarım.
Yaşamıma uyarlarım sonra.
Bu satırlardan da anlaşılacağı üzere duygu yüklü bir ruh haliyle 2024’e giriyorum…
Elli, elli bir, elli iki derken, zamanın ne kadar çabuk geçtiğini anlıyor insan.
Çocuklarımız büyüyor, bizler yaşlanıyoruz,..
Akranlarımla yaşam eğrisindeki yokuşu artık iniyoruz.
Gençlik zamanımda çok sevdiğim 70’li yaşlardaki bir yakınıma sormuştum.
“Sana bir şans verilse 18 yaşına geri dönmek ister misin?” diye…
Yanıtı çok net olmuştu:
“Aynı hayatı bir kez daha yaşamak istemem.”
Oysa ben isteyeceğini sanmış, çok şaşırmıştım.
Candan Erçetin’in “Elbette” şarkısında olduğu gibi…
Şimdi düşünüyorum da ben de istemem.
Yaşımla, yaşadıklarımla, yaşattıklarım ve yaşayacaklarımla…
Hani derler ya, “Günahımla, sevabımla…”
Bazen gençlere öykünüp, “Geçip giden zamanları bir yerlerde bulsam” diyorum…
Sonra kendime gelip…
“Güneş her akşam batıp her gün doğuyorsa\Çiçekler solup solup tekrar açıyorsa\En derin yaralar kapanıyorsa\En büyük acılar unutuluyorsa\Neden korkulur hayatta söyleyin bana” diyorum… 
Yeni yılda umudumuz hiç kaybolmasın.
Kalın sağlıcakla.