Çarşı seferberliği

 Hamamyolu, Taşbaşı, Köprübaşı başka bir deyişle çarşıdır biz Eskişehirliler için. Eskişehir de birileri ben çarşıya gidiyorum derse anlarız ki bu yerlere gidiyordur. Daha doğrusu son yıllara değin böyleydi ancak son yıllarda şehirdeki avm sayısı artış gösterince bu tabirler de anlamını yitirmeye başladı. Çarşı kavramının tanımı değişti, içi boşaldı ve Eskişehir'in tarihi niteliğide olan bu adresleri 2. Sınıf muamelesi görmeye başladı.

Bu sadece sayıları artan Avm'lerin suçu diye işin içinden çıkmak kolay ama ben böyle yapmayacağım. Çünkü bu suça ortak olanlar arasında Ahilik kültürünü yitirmiş, rekabet etmek için çaba sarf etmeyen ve kendini yenilememek için direnen esnaflar da var. Osmanlı zamanında loncaların "pabucunu dama atacağı" tarz da esnaflar nedeniyle de insanların birçoğu daha çeşitli, daha pratik ve yer yer daha ucuz ürünleri bulabileceği Avm'leri tercih eder oldu.
Makinelerden insanoğlu da 2 çift laf etmeden alışveriş yapmanın basitliğine o kadar alıştı ve bu basitlik onu mutsuz etmeye başlamış olacak ki serzenişlerini daha yüksek dille seslendirmeye başladı.

Tabi bu sesler Eskişehir gibi küçük bir yerde güçlü duyulmuş olacak ki son haftalarda yerel veya küçük esnaflar ve bu bölgeler için deyim yerindeyse proje seferberliği başladı.
Aslında konuyu ilk dillendiren Yılmaz Büyükerşen ve Burhan Sakallı olmuştu geçtiğimiz senelerde. Özellikle Hamamyolunun eski ihtişamlı günlerine dönmesi için rehabilitasyon yapılması ve başta Akar deresini tekrar canlandıracak projelere ihtiyaç duyulduğu dillenmişti.
Seçim öncesi de Belediye Başkan Adayları için Hamamyolunun Esnafı adına hoş sözler ifade ederek bölgenin eski cazibesi için birşeyler yapacaklarını söylediler.
Geçtiğimiz haftalarda Egsiad tarafından oluşturulan Çarşı projesi, Büyükşehir Belediyesinin Üniversite işbirliğiyle Taşbaşı için başlattığı proje yarışması ve öncekimin Eto ile Esnaf Odalarının bir araya gelerek Taşbaşı, Hamamyolu, Odunpazarı esnafı için proje üretme çabası dikkatlerden kaçmıyor.

Yani herkes yazının başındaki Çarşı tabirine ruh kazandırma konusunda hemfikir ve bunu özlüyor ki birşeyler yapma adına çaba harcıyor.

Umarım tüm bunlar konuşulduğu yerde kalmaz. Umarım bu projelerden bazıları uygulanır ve başarılınsonuçlar verir. Umarım insanımız 2 satır muhabbet ile yapacağı alışverişin keyfini, birşey almak için girdiği mağaza da alıcı kuşlar gibi başında bekleyen birilerinin baskısını hissetmeden birşeyler almanın hazzını tekrar yaşar. Ve umarım vergisi sadece bu şehre katkı sağlayan esnaf ayakta kalmak mücadelesinde yenik düşmez.

Metropol değil Şehir, salt mantık değil duygu, sadece tüketim değil üretimin de fark yarattığı bir şehir için bilmem çok şey mi istiyoruz bilmiyorum ama istemekten bıkmayacağımız kesin.