Ulus olarak,
bir Ramazan Bayramı’nı daha yaşamaya hazırlanıyoruz.
Hayat pahalı da olsa.
Politikanın ağırlığı bastırsa da.
Bayramların havası bir başkadır yaşamımızda.
Evlerde başlayan temizlik günleri,
yaşamımızın en ince noktalarına kadar yayılır.
Dostluk, kardeşlik, hısım akrabalık…
Hatırlanır.
Yakın uzak mezarlıklarda, uzak soluklu hasret giderilir.
Aramızdan ayrılanlar için hayır dualar edilir.
***
Bu bayramda gene bir aksilik olmazsa Emirdağ Adayazı Köyü’ne gideceğim.
Doğduğum.
Büyüdüğüm köyüme yani.
İlkin rahmetli babam ve anamın mezarına uğrayıp dua edeceğim.
Babamın:
“Yine geç kaldın" deyişi.
Nur yüzlü anamın:
“Yavrum nasılsın” diyen sesi işleyecek yüreğime.
Mezarlarındaki kurumuş otları kopartırken:
“Geçmiş gelecek aklıma.”
“Can babam, güzel anam” diyeceğim gözlerim yaşlı.
***
Geçtiğimiz yıl kaybettiğimiz Elif geline uğrayacağım daha sonra.
Saygı ile ayağa kalkıp, elimi öptüğünü duyacağım.
“Yat güzel yengem. Sen çok yorgunsun” diyeceğim.
Biliyorum.
Yüreğim inip kalkacak.
***
Evde telefon çalacak.
Gurbetteki oğlanlarım ve kızlarım gelecek aklıma.
“Bak” diyeceğim eşime:
“Kendileri gelmedi, telefon ediyorlar.”
“Baba.. Dede…” diyen sesleri dinleyeceğim.
Yanımda göreceğim hepsini.
***
Bayramların toplumsal yaşamda ayrı bir yeri var.
Çünkü temelinde:
“Dostluk, kardeşlik, sevgi saygı yatar.
Karşılıklı yardımlaşma vardır.
***
Ulus olarak bir Ramazan Bayramı’nı daha yaşayacağız.
Kısmet olursa.
Bugün Arife, yarın bayram.
İnsanlara kazasız belasız nice bayramlar diliyorum.
Telefon eden.
Kart gönderen.
Mesaj atan.
Tüm dostlarıma teşekkür ediyor,
“Gönül dolusu selamlar” diyorum..
Ve diyorum ki:
“Her gününüz bayram olsun..”
Bayram sonu buluşmak dileğiyle tüm okurlarıma
sevgiler sunuyorum…