Bakanlar nerede?

Güne başlarken, kim ne demiş nasıl beyanat vermiş diye gazeteleri internet sitelerine bakıyorum…
Dikkatimi çeken haberlerden birinin başlığı şöyleydi:
- İstihdam edilecek işçilerin sigorta primi ve vergisini karşılıyoruz!
Ve şu bilgi veriliyor:
-Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Bilgin, işe alınan her bir işçi için, işverenlere bir ayda 1.500 liradan fazla destek sağlandığını açıkladı.
…/…
İlginç olan haberin içeriği değil! Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Bilgin’in adını unutmuştum. Hatırlamakta zorlandım!  Çalışma yaşamı hepimizi ilgilendiriyor ama bakan beyden pek bir açıklama duymuyoruz! Basın toplantısı pek nadir yapıyor…
Daha sonra kendime şu soruyu sordum:
-Kabinede kaç bakanın ismini hatırlıyoruz…
En başta toplumun bildiği isimler, Mevlüt Çavuşoğlu, Fahrettin Koca, Süleyman Soylu, Ziya Selçuk…
Hulusi Akar, Lütfi Elvan, Abdülhamit Gül, hatırlananlar…
Emin olun diğer bakanları toplumumuz bilmiyor. Çünkü bakanlar yeni sistemden dolayı pek konuşmuyorlar! Parlamentoda olmadıkları içinde siyasetin de dışında sayılıyorlar…
Bakanların ve bakanlıkların etkisi eskisinden çok daha az! Dikkat ediyor musunuz bilmiyorum bakanlardan bir şeyler isteyenler de pek kalmadı!
 

ŞAKŞAKÇILAR EGEMEN!

Meşhur piyanist Arthur Rubinstein, konserlerinden birinde, küçük bir kızın hatıra defterini imzalamakta tereddüt ediyormuş. Ellerinin çok yorulduğunu ileri sürerek küçük kızı başından savmaya çalışmış. 
Kız tereddüt etmeden şöyle demiş:
-Ellerinizin ne kadar yorgun olduğunu biliyorum ama inanın benim ellerim de sizinkiler kadar yorgun!
Arthur Rubinstein anlayamamış ve küçük kıza nedenini sormuş.
-Alkışlamaktan, demiş küçük kız.
…/…
Şu sıralar çevrenize bir bakın!
Alkışlananlara ne yazık ki böyle ağır yanıtlar veremiyoruz...
Çünkü, toplumumuzda şakşakçılar egemen...
Gerçek bir alkışın, değerini ne yazık ki unutuyoruz!
…/…
Büyük yazar Dostoyevski, ne diyor:
-Dünyada gerçeği konuşmak kadar zor, yalakalık yapmak kadar kolay bir şey yoktur.
Biz her zaman kolay olanı yapıyoruz! Kafamız ağrımasın, alkışlayalım olsun bitsin!
 

KAÇANLAR DİRENENLER!

Charles Bukowski...
Şu tespiti yapıyor...
-Her insanın hayatında kaçmakla direnmek arasında bir seçim yapmaya zorlandığı anlar vardır...
Katılmamak elde değil!
Böyle bir sınavdan zaman zaman hepimiz geçeriz!
Charles Bukowski, ardından kendisinin ne yaptığını söylüyor:
-Ben direniyorum!
Peki kaçanlar mı kazanır yoksa direnenler mi?
Kimi zamanlar, her ikisinde de kaybedilir!
 

YENİ BİR BAŞLANGIÇ

Hep yeni bir başlangıç yapmak isteriz.
Peki yöntemi nedir?
Frank Robinson bakın ne diyor:
-Hiç kimse geriye gidip yeni bir başlangıç yapamaz. Ama bugün yeni bir son yapıp, yeniden başlayabilir!
 

GÜNÜN SÖZÜ!

Seçim yapmadığın sürece, kalan olasılıkların hepsi mümkündür.
 

GÜNÜN KARİKATÜRÜ