Anlatamıyorum

Orhan Veli ustanın şiiri aklımda; aklımdan çıkmıyor hiç nedense …
Ağlasam sesimi duyar mısınız, 
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle? 
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce. 
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
……………
Umutsuz muyum?
Hayır…
Sanırım… Sanırım yorgunum…
Yorgunum biraz…
Anlatmaktan değil, anlatamamaktan yorgunum…
……………
Yetmişli yılların sonlarıydı sanırım… Çocukluğumda neden olduğunu anlayamadığım, sokak çatışmalarının hiç kesilmediği, benden yaşça biraz büyük ağabeylerin birbirlerine silah doğrulttuğu bir Ankara’da, bir ağabey geldi bir gün Cebeci’deki evimize… Kimdi anımsamıyorum… Bana tavla oynamayı öğreten ağabey… Helalleşmeye gelmişti… Ruslar Afganistan’a girmişti. O da Afganistan’a gidecekmiş savaşmaya… Babam ve annem gitmemesini salık veriyorlardı… Ama gitti… Bir daha hiç görmedim bana tavla oynamayı öğreten o ağabeyi…
Aynı yıllar İran’da, İslam Devrimi ve ardından İran – Irak Savaşı yıllarıydı. 1980 yılında başlayan savaş, 1988 yılına kadar sürdü, 1990’lı yılların başına kadar barış sağlanamadı. Ben kendi adıma biyolojik ve kimyasal kitle imha silahının ne demek olduğunu bu savaşta öğrendim. Galibi kimdi savaşın bilmiyorum… Zaten sanırım tarihe ‘galibi olmayan savaş’ olarak geçmiştir bu savaş. Mağlubu kimdir derseniz… Mağlubu, savaş yüzünden yarım milyonun üzerinde insanın öldürüldüğü İran ve yarım milyona yakın kişinin öldürüldüğü Irak’tır… Savaştan geriye kalan, toplamda milyonlarca ölen insan, milyonlarca yaralı ve kentlerinde yüz milyarlarca dolarlık hasarın olduğu, ekonomik olarak tükenmiş Irak ve İran…
1990’lı yılların başına gelindiğinde yıllar süren İran Savaşı’nda ekonomik anlamda zora düşen Irak, petrol zengini Kuveyt’e saldırdı. Bu sefer İran’ın karşısında Irak’a dost olan Amerika Birleşik Devletleri, Irak’a karşı durdu, Birleşik Krallık, Fransa, Suriye, Mısır, Suudi Arabistan’ın katılımıyla II. Dünya Savaşı'ndan sonraki en geniş çaplı askeri koalisyon gücü ortaya çıktı. Bu kez savaş kısa sürdü, 1991 yılında bitti.  Savaş sonrasında daha toparlanamadan bir kez daha yıkılan bir Ortadoğu ve Batılı koalisyon güçlerinin harcamış olduğu 60 milyar doları finanse eden bir Kuveyt ve Suudi Arabistan kaldı. Ama sular durulmamıştı. Bu sefer 2003 yılında ABD ve Birleşik Krallık başta olmak üzere koalisyon güçleri Irak'ın kitle imha silahlarına sahip olduğu ve bu silahların koalisyon ülkeleri başta olmak üzere birçok ülkenin güvenliğini ciddi şekilde tehdit ettiği gerekçesiyle yeniden Irak’a harekat düzenlediler. Oysa ki, İran-Irak Savaşı’nın sonlarına yaklaşıldığı dönemde, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin Irak’ın İran’a karşı biyolojik ve kimyasal kitle imha silahları kullanmasını engellemeye yönelik kararlar almasını, Irak’ın biyolojik ve kimyasal silahlar üretmesine yardımcı olan, savaş yıllarında Irak’ın biyolojik ve kimyasal silah üretmesi için Irak’a şarbon ve böcek ilacı satışı yapan Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere, karşı oy kullanarak engellemişti. Bu savaş 2011’de ABD askerlerinin Irak’tan çekilmesiyle bitmiş gözükse de, sanırım Suriye ve Irak’ta halen devam ediyor.
Bu ayın başında bu kez kimyasal silahlar İdlib’te yüreğimizi acıtan o görüntülerle ortaya çıktı. Binlerce çocuk ve sivil halktan yetişkinin etkilendiği saldırıda, çoğu çocuk yüzlerce kişi Esad rejiminin kimyasal silah saldırısıyla öldürülmüştü…
……………
Bana tavla oynamayı öğreten o ağabeyin evimize geldiği o güne dönebilsem. Diyebilsem ki, “Bu savaşlar İslam dünyasının savaşı değil. Bu savaşların galibi bu coğrafyada değil. İslam dünyasının daha fazla savaşçıya değil, bir olmaya, birlik olmaya; daha fazla bilime, bilim adamına, daha fazla ortak akla ihtiyacı var…”
……………
Dedim ya umutsuz değilim. Sadece yorgunum biraz… Ama bu yorgunluk, beni bir gün her şeyin güzel olacağı ve iyiliğin kazanacağı bir Dünya’ya uyanma umuduyla yaşamaktan ve anlatmaktan alıkoymayacak…