Acıyla yaşamaya alışmak

“Türkiye ateş altında mı?”
“Bunu 2013’te söylemiştim. Aradan 3 yıl geçti. Yarın manşete koy aynen geçerli. Bu ne kadar geçerli. O günden bu yana kaç insan öldü bilmiyorum. İşte beni korkutan da bu… Çünkü bomba patlıyor. Herkes TV başında… Ah vah… On dakika sonra vur patlasın çal oynasın. Maalesef insanlarımızın çoğu böyle…”
“Savaşın içinde yaşıyoruz. Bunun sonu nereye varır?”
“Bu tür olaylar bir savaş ortamı, bir müdahale. Kurban olayım Allah’ım. Bana dinsiz imansız diyorlar… Ama Allah’a ne kadar yalvardığımı bir Allah, bir ben bilirim…”
“Abbas yolcu dediniz. Yüzde 49.5’u gördü… Ne dersiniz?”
“Ben ısrar ediyorum… Abbas çoktan gitmiştir. Bir ağaç düşünün kurumuş gitmiş. Birisi onu sökmedikçe orada durur. Siz onu ağaç gibi görürsünüz. Ama o ağaç değildir… Dalları yok. İnsanlar yerlerine koyacak bir şey bulamadı. Bunu indirdik diyelim. Yerine kimi koyacağız?”
“Başkan olur mu peki?”
“Başkanlık için bastıracak elbette… Davutoğlu’nu falan gönderip ikisini birden kendisi götürmek istiyor. Marazi bir hastalık bu. Allah korusun inme iner. Davutoğlu ile aralarında müthiş bir çekişme var. Biz uzakta olduğumuz için göremiyoruz.”
“CHP İktidarına kim sevinecek?”
“CHP iktidar olursa en çok Kılıçdaroğlu şaşıracak… Ortada bir sürpriz yok… 
Kemal bey iyi insan… Dürüst insan… İtirazım yok. Ama bu nasıl sorumluluk duygusudur… Türkiye’de yapılan her haksız, her hukuksuz, her kötü, her günah, her soygun ve vurgunda Kemal beyin tutumunun payı vardır. Kemal bey kürsüden hesap soruyor. Ama bütün yaşananlara imkanı hazırlayan iktidarın karşısına çıkmayan muhalefettir… Onun başında da Kemal Kılıçdaroğlu vardır… Mesela Ankara’da patlayan bomda yerine karanfil bırakıyor. Sen önceden gidecektin oraya. Sokakta olmayan bir parti olmaz artık Türkiye’de…”

“Peki, ne yapsaydı mesela?—
“Ben olsaydım. O patlamanın ertesi gün bütün illerde örgütümü sokağa dökerdim. Tepkinizi gösterin derdim. Benim bağırma hakkım var. Demokrasi budur. Erdoğan muhtarları niye getirdi sanıyorsunuz?”
“Göbeğini kaşıyan adam”
“Maalesef ülkemizde iki kişiden biri, neredeyse yüzde 49 falan… Ama gene de anlatırım onlara. Peki bunu kim anlatacak? Muhalefet değil mi?”

--//--

Bu yazıyı Sözcü’de Nil Soysal’ın yazar Bekir Coşkun ile yaptığı söyleşiden özetleyerek aldım köşeme... Sayın Coşkun söyleşide son kitabı “Titanic Kemancılarını” anlatmış sayın Nil Soysal’a…
Sanırım beğeneceksiniz… 
Sayın Coşkun şöyle demiş;
“Acıyla yaşamaya alışıyoruz. En çok bundan korkuyorum…”
Yanlış mı?..

Günlerin Getirdiği

--Es-Es’te son raunt—

Eskişehirspor’un başına ilkin Skibbe geldi. Hakkında çok şeyler yazılan Skibbe’den sonra İsmail Kartal’ı gördük takımın başında… Kartal geldiğinde hakkında çok yorumlar yapıldı. Ama tutmadı. Dört hafta sonra Kartal’da uçtu yuvadan ve yerine Samet Aybaba getirildi. Samet Aybaba konuşup “Takıma şöyle yaparım, böyle ederim” demedi.  Hatta beklenen sonuçları alamadı. Bu arada dikkat çeken bir durum, takım hakkında “şöyle olacak, böyle gidecek” demiyor. Şimdi ligde son sekiz haftaya gelindi. Kime sorsanız “Es-Es için olumlu konuşan yok. Sorduğumuz yetkililer “Samet Hoca takımın başına bilerek geldi.  Elbette yönetimle konuşurken bu duruma razı olduğunu söylemiştir” diyorlar. Evet Es-Es’te durum maalesef böyle. Takımın ligde kalması için mucize gerekli. Bekleyip göreceğiz… Samet Aybaba çıkıp “Ben gelirken yönetimle bu durumu konuştum… Takımı küme düşmekten kurtarırım demedi… Bunun için de çıkıp maçlarımızı oynadık… Ligde kalmak için mücadelemizi yaptık. Ama olmadı” diyecek mi?
--Emirdağ’da üç adaylı kongre—

Emirdağ vakfı için üç aday yarışacak… 
Orhan Özkır…  Olcay Yılmaz ve Murat Kahya…
Orhan Özkır eski başkan… Diğerleri ise genç ve göreve talip olan Emirdağ kökenli isimler. Önümüzdeki Pazar günü yarışacaklar, kazanan vakfın yeni başkanı olacak… Önceki gün katıldığım mini bir toplantıda konuşulduğu için bu konuyu aldım köşeme… Orhan Özkır’ı yakından tanıyan Emirdağ Vakfı üyesi bir tanıdık dedi ki “Çok çalıştı. Vakfın adını duyurdu… Üç aday çıkacağı yerde üç aday tek isimde birleşse daha iyi olmaz mıydı? Kırgınlık dargınlık olursa ayıp olmaz mı?..”
Bu söylem başlı başına bir yorum… Söylenenlere katılmamak elde değil… Ancak inanıyorum ki; kongre demokratik bir hava içinde geçecek. Üç aday da yaptıklarını ve yapacaklarını söyleyip “Emirdağlılara” seslenecek. Ve gene inanıyorum ki “dargınlık ve kırgınlık yaşanmadan kongre yapılacaktır... Şimdiden Orhan Özkır’a, Murat Kahya’ya ve Olcay Yılmaz’a kolay gelsin diyorum…