Eskişehir beyaz bir güne merhaba dedi! İşte günün …
Dem Dem takılmadı
Sümer’in başında Ali Onur Özer çıktı
İşitme Engelliler yaşa takılıyor
Birbirlerini tebrik ettiler
Heyecanlı maça ilgi vardı
Anadolu Üniversitesi kampüsünde sonbahar temizliği…
Eskişehir parkındaki dubalar tepki çekti
Eskişehir’de "Köpekli Park" hayvan dostu heykeller…
Eskişehir İsmet İnönü Caddesi’nde futbol efsaneler…
Eskişehir’in simgesi köprü, yılbaşı için hazırlanı…
Eskişehir'in arka sokaklarında park sorunu büyüyor…
Tepebaşı Belediyesi'nden çevre dostu atık getirme …
Bitkilere Şekerli Su Vermek: Faydaları ve Zararlar…
Eskişehir’de ilçe yollarına dev yatırım: 124 milyo…
Akaryakıt istasyonu yanında yangın paniği!
10 Ocak Kutlu Olsun (Ama)
Soner Yüksel
 - Soner Yüksel)
8 Ocak 2015
23:44
A
a
10 Ocak Çalışan Gazeteciler günü nedeniyle kutlama mesajları başladı. Bende bu haftaya dair son yazımda üstatların, köşe yazarlarının, sorumlu isimlerin değil de, benim Medya Emekçileri diye tabir ettiğim sevgili kardeşlerimin, sürekli saha diye tabir ettiğimiz açık alanda gayret gösteren muhabir ve kameraman arkadaşlarımın derdini anlatayım istedim bu vesileyle.
Sabah erken saatlerde başlayan ve mesai kavramı olmayan bir meslek medya emekçiliği. Okulların tatil olması, sokağa çıkma yasağı, resmi tatiller, bayramlar falan çok farklı günler değil bu emekçiliğin peşine takılıp gidenler için.
Yazın sıcak var, kışın soğuk var, ıslak var, kar, çamur var ama hepsinden beter bir stres var. Bulma, üretme, hiç yoktan bir şeyler çıkarma telaşının verdiği stres.
Dışarıdan bakanların, eline kalem almayanların, mikrofon tutmayanların çok kolay zannettiği atıp tuttuğu ve beğenmemezlik yaptığı bir işin, bitmek tükenmeyen dertleriyle yaşlanmak demek bu meslek.
Adliye’ye getirilen bir şüphelinin küfürleri, yakınlarının saldırısı, tehditleri var bu emekçilikte. Aslında hiç sevmediğin insanlarla bile barış içinde olma hazımsızlığı, seni sevmeyenlere bile gülme zorunluluğu var.
Hayatında tek bir kitap sayfası çevirmemiş insanlarla meslektaş olmanın, dünya görüşü, duruşu, fikri olmayanlarla bile tartışma yapmanın eziyeti var.
Müdürüne, patronuna kızan, düşman olanların, o kuruma takındıkları tavır, dışlama, önyargıların muhatabı olma stresi var.
Anneni, evliysen eşini, akrabanı, kardeşini başka bir deyişle etrafındaki herkesin seni anlamadan, zamanın olmadığını bilmeden, keyfe keder hayırsız ilan ettiği yargının stresi var.
Senin yaptığın işten sebeplenen, nemalanan ama seni hakir gören insanlara duyulan ama içinde tutmak zorunda olduğun öfke var.
Vicdanla, profesyonellik arasında sıkışıp kaldığın ve maneviyatın adeta can çekiştiği birçok olay, birçok durum birçok adaletsizlik var.
40 gün sırtında taşıdıklarını bir gün indirdiğinde kötü olduğun bir adaletsizlik hem de.
Haklılığın, söylediklerin, tavsiyelerinin ancak bir zaman sonra ortaya çıktığı ve fayda etmediği.
Medya Emekçiliği bu işte ve dışarıdan göründüğü kadar parlak, renkli ve müthiş bir dünya değil.
Peki, o kadar zor ise bu işi yapmasınlar, başka iş yapsınlar diye düşünenler de bence yanlış düşünür.
Hele ki bugün bir meslek sahibi olan herkes kendi mesleğini dünyanın en zor işi gibi görürken, aldığı ücret ve yaptığı mesailer için sık sık serzenişte bulunurken ve tüm bunları bu medya emekçileri sayesinde ifade edebilirken herkes…
Bırakın 1 günde onlar anlatsın dertlerini, sıkıntılarını, sorunlarını, deşarj olsunlar.
Tabi merak edip sorar, bir kısmını da insan yerine koyarsanız!
Sabah erken saatlerde başlayan ve mesai kavramı olmayan bir meslek medya emekçiliği. Okulların tatil olması, sokağa çıkma yasağı, resmi tatiller, bayramlar falan çok farklı günler değil bu emekçiliğin peşine takılıp gidenler için.
Yazın sıcak var, kışın soğuk var, ıslak var, kar, çamur var ama hepsinden beter bir stres var. Bulma, üretme, hiç yoktan bir şeyler çıkarma telaşının verdiği stres.
Dışarıdan bakanların, eline kalem almayanların, mikrofon tutmayanların çok kolay zannettiği atıp tuttuğu ve beğenmemezlik yaptığı bir işin, bitmek tükenmeyen dertleriyle yaşlanmak demek bu meslek.
Adliye’ye getirilen bir şüphelinin küfürleri, yakınlarının saldırısı, tehditleri var bu emekçilikte. Aslında hiç sevmediğin insanlarla bile barış içinde olma hazımsızlığı, seni sevmeyenlere bile gülme zorunluluğu var.
Hayatında tek bir kitap sayfası çevirmemiş insanlarla meslektaş olmanın, dünya görüşü, duruşu, fikri olmayanlarla bile tartışma yapmanın eziyeti var.
Müdürüne, patronuna kızan, düşman olanların, o kuruma takındıkları tavır, dışlama, önyargıların muhatabı olma stresi var.
Anneni, evliysen eşini, akrabanı, kardeşini başka bir deyişle etrafındaki herkesin seni anlamadan, zamanın olmadığını bilmeden, keyfe keder hayırsız ilan ettiği yargının stresi var.
Senin yaptığın işten sebeplenen, nemalanan ama seni hakir gören insanlara duyulan ama içinde tutmak zorunda olduğun öfke var.
Vicdanla, profesyonellik arasında sıkışıp kaldığın ve maneviyatın adeta can çekiştiği birçok olay, birçok durum birçok adaletsizlik var.
40 gün sırtında taşıdıklarını bir gün indirdiğinde kötü olduğun bir adaletsizlik hem de.
Haklılığın, söylediklerin, tavsiyelerinin ancak bir zaman sonra ortaya çıktığı ve fayda etmediği.
Medya Emekçiliği bu işte ve dışarıdan göründüğü kadar parlak, renkli ve müthiş bir dünya değil.
Peki, o kadar zor ise bu işi yapmasınlar, başka iş yapsınlar diye düşünenler de bence yanlış düşünür.
Hele ki bugün bir meslek sahibi olan herkes kendi mesleğini dünyanın en zor işi gibi görürken, aldığı ücret ve yaptığı mesailer için sık sık serzenişte bulunurken ve tüm bunları bu medya emekçileri sayesinde ifade edebilirken herkes…
Bırakın 1 günde onlar anlatsın dertlerini, sıkıntılarını, sorunlarını, deşarj olsunlar.
Tabi merak edip sorar, bir kısmını da insan yerine koyarsanız!
Henüz yorum yapılmadı,
İlk Yorum yapan siz olun...
YAZARLAR
-
Et ithalatından utanmalıyız
Kerem Akyıl
-
Erken seçimi CHP mi istiyor vatandaş mı?
Ali Baş
-
Anadolu Üniversitesi’nde dananın kuyruğu kopuyor!
Tarkan Demir
-
Çocuklarımızı koruyalım!
Seval Erci
-
İlk yarıda fişi çekmek gerekiyor
Ahmet D. Canoruç
-
Hedef göstermek bu kadar kolay olmamalı!
Kaan Özcan
-
At hırsızı
Rifat V. Halas
-
Buluşur, yer - içer ve dağılırlar
Funda Morgül
-
2023 giderken bir iki konuda hal ve gidişimiz…
Prof. Dr. Turan Akman Erkılıç
-
Kazım Kurt’un koltuğu
Arif Anbar
-
Ya Cumhuriyet olmasaydı...
Hilal Köver
-
Sürdürülebilir kulüp kültürü
Konuk Kalem
-
2023 yılında bizi neler bekliyor?
Tülin Karagöz
-
Düşükler neden tekrarlar?
Op. Dr. Alper Turgut
-
Eskişehir ve Alkol Ruhsatları
Soner Yüksel
Et ithalatından utanmalıyız
Erken seçimi CHP mi istiyor vatandaş mı?
Anadolu Üniversitesi’nde dananın kuyruğu kopuyor!
Çocuklarımızı koruyalım!
İlk yarıda fişi çekmek gerekiyor
Hedef göstermek bu kadar kolay olmamalı!
At hırsızı
Buluşur, yer - içer ve dağılırlar
2023 giderken bir iki konuda hal ve gidişimiz…
Kazım Kurt’un koltuğu
Ya Cumhuriyet olmasaydı...
2023 yılında bizi neler bekliyor?
Düşükler neden tekrarlar?
Eskişehir ve Alkol Ruhsatları
