Vatandaşa bir iyi bir kötü haber

ES TV ekranlarına konuk olan ETO Başkanı Metin Güler, asgari ücretin net 17 bin lira olacağını ileri sürdü. Her yıl sonunda olduğu gibi Türkiye’ye asgari ücret heyecanı kapladı. Muhtemelen Avrupa’da hiçbir ülkede asgari ücret bu kadar merakla beklenmiyordur. Çünkü Avrupa ülkelerinde asgari ücretle çalışanlar, toplam çalışanların – taş çatlasın – yüzde 3 -4’ü seviyesindedir.
Ancak bizim memlekette çalışanların yüzde 52’si asgari ücretle çalışıyor. Türkiye’de asgari ücret, bir nevi standart ücret oldu. Tıpkı komünist ülkelerdeki gibi herkese eşit ücrete doğru gidiyoruz. Yıllarca komünizmi getirmeye çalışan devrimciler avuçlarını yalasın. Yaparsa AK Parti yapar…
Asgari ücretin ne olacağı hakkında iki ayrı görüş ver. Kötümser olanlar yüzde 35 zam geleceğini ileri sürüyor. 15 bin 400 lira olur. İyimser tahminde bulunanlar ise – seçimlerin de yaklaştığını hesap ederek – yüzde 50 zam geleceğini belirtiyor. Bu durumda asgari ücret 17 bin 100 lira olur. Demek Metin Güler iyimser olanlardanmış.
Siz iyimser misiniz yoksa kötümser misiniz orasını bilemem. Kendi adıma ben ne iyimser, ne kötümserim; gerçekçiyim…
Asgari ücret ne kadar zamlanırsa zamlansın, bu zamlı maaşın bereketi taş çatlasın 3 ay sürecektir. Daha sonra enflasyon, o asgari ücreti yutup bitirecek ve aradan 3 ay geçtikten sonra dar gelirlinin alım gücü daha da düşecek.
“Kötü haber veriyorsun” diyenler asıl kötü haberi Sayın Cumhurbaşkanımızın verdiğini unutmasınlar. O da bu sene asgari ücretin yalnızca yıl başında zamlanacağı. Yani koca bir yıl her şeye zam gelecek, ancak asgari ücretli on milyonlarca kişi giderek daha çok kemer sıkacak.
Özetlemek gerekirse vatandaşa bir iyi bir de kötü haberimiz var. İyi haber şu ki kötü günler geride kaldı. Kötü haber ise daha da beter günlerin geldiği…
 

Kaçak göçmen sorununu kim konuşacak 

Seçimler yaklaştı ve adayların projeleri ufak ufak kendini belli etmeye başladı. Sizi bilmem fakat benim açımdan iki önemli proje var. Birincisi ve en önemlisi Eskişehir’in deprem dayanıklılığının artırılması. Bu konuya daha sonra değineceğim. İkinci konu ise Eskişehir’de yaşayan kaçak göçmenlerin durumu.
“Milliyetçiyim” diye geçinenlerin içlerinin ne kadar boş olduğunu görüyoruz. Türkiye – kelimenin tam anlamıyla – işgal ediliyor ve milliyetçiyim diyenler, efendilerinin korkusundan ağızlarını açıp bir kelime bile edemiyorlar.
Şimdi yine ortaya çıkacaklar ve Türkiye’yi, Eskişehir’i ne kadar sevdiklerini anlatmaya çalışacaklar.
Eskişehir’i ne kadar sevdiklerinin ölçüsü, kaçak sığınmacılara karşı nasıl mücadele edeceklerinde saklıdır. Kimse kusura bakmasın ancak ülkemizi işgal eden sözde misafirlerimize karşı hiçbir mücadele etmeyen kişilerin karşısında olmaya devam edeceğiz.