Ne kaybedersiniz?

Bir at çiftliğinde çalışan aile varmış. Bu aileninse 7. sınıfa giden bir oğlu varmış. Öğretmenleri onlara ileride ne olmak istediklerini ve hayallerini sorarak kompozisyon yazmalarını istemiş. Bu çocuk 6 sayfa kompozisyon yazmış ve öğretmenine vermiş.
Öğretmeni okumuş ve kâğıdın üzerine kocaman bir 0 yazmış. Çocuk öğretmenine neden 0 aldığını sormuş ve öğretmeni ona, “Siz fakirsiniz ve bu hayalin hiç gerçek olmayacak” demiş.         
Çocuğun hayali, büyüyünce çok büyük bir at çiftliğine sahip olmak, orada yarışmalar düzenlemekmiş. Daha sonra öğretmeni, “Güzel, gerçekçi bir şey yaz, ben de notunu yükseltirim” demiş.
 Çocuk çok düşünmüş ve “Öğretmenim ne siz notumu değiştirin ne de ben hayallerimden vazgeçeyim” demiş. Ve yıllar sonra çocuğun hayalindeki her şey gerçekleşmiş. Yazdığı kompozisyonu çerçeveletip en başköşeye asmış.
Malumunuz zor bir yıl geçirdik.
Ağzımın tadı, keyfimiz, mecalimiz ve hatta öyle anlar oldu ki umutlarımız bile viraneye döndü.
Kaygılar çok yerli, yaşananlar çok tazeydi ve teselli edecek tek bir argüman yoktu nice zaman.
Şimdi ise kendimiz, şehrimiz, ülkemiz ve hatta daha güzel bir dünya için yeni hayallere, umutlara sarılmak adına küçük de olsa bir bahanemiz var.
2017 sadece sigarayı bırakmak, diyete başlamak, emekli olmak ya da terfi almak için değil. Hayallerden vazgeçmemek adına da şaha kalktığımız bir yıl olsun bizlere.
Kiminiz iktidar olmayı, kiminiz özgürlüğü, kiminiz daha adil bir dünya düzenini, kiminiz barışı, kiminiz ise fatura ödeme kaygısı yaşamayacağınız günleri hayal etmekten  asla vazgeçmeyin.
Bugün başaranlar dün hayal edenler ise… Sıra sizde!
2016’nın bu son yazısına sokağın tavanı kadar umut diliyorum sizlere… En yüreklisinden hem de!