Kur’an yakan insan yakar

İsveç’te Rasmus Paludan adında bir Nazi artığı, Türk Büyükelçiliğinin önüne geldi ve Kur’an’ı Kerim’i yakarak ortalığı karıştırdı. İsveç Hükûmeti ise buna karşı önlem almak yerine yapılan provokasyona izin verdi ve bunun ülkedeki özgürlüklerle ilgili olduğunu belirtti.
Öncelikle şunu belirtelim; bir dinin mukaddes kitabına hakaret etmek demek, o dine mensup insanlara saldırmak demektir. Alenen bir nefret suçudur ve özgürlükler kapsamına girmez. Bugün Kur’an yakan bir ırkçı – faşist zihniyet, yarın iktidara gelirse – Tıpkı Adolf Hitler amcalarının yaptığı gibi – insanları da yakmaya başlar.
Şimdi bir de olayın politik yanına bakalım.
Avrupa’daki Irkçı – Faşist grupların tamamının Rus dış istihbarat servisi SVR bağlantılı olduğu biliniyor. Şimdi bu Rasmus Paludan adındaki hokkabaz, daha önce de Kur’an yakıp olay çıkartmış bir adam. Memleketi Danimarka’da tutuklanmış, Belçika’dan kovulmuş, Fransa’dan sınır dışı edilmiş bir ajan – provokatörden bahsediyoruz. Bu adam neden Kuran’ı Kerim’i Türk Büyükelçiliğinin önünde yakmış da başka bir İslam ülkesinin büyükelçiliğinin önünde veya bölgedeki büyük bir caminin önünde yakmamış?
Sakın “İHA yaptık SİHA yaptık, İslam’ın lideri olduk. Osmanlı geliyor savul bre Gılışdaroğlu… Ver mehteri veeeerrr!” edebiyatı yapmayın. Bu adam daha önce üç defa Kur’an-ı Kerim yakarken Osmanlı aklında yoktu da şimdi mi aklına geldi? Mesele çok basit. Belli ki Amerika liderliğinde Türk ve İsveç Dışişleri Bakanları anlaştılar ve İskandinav ülkesinin NATO’ya girmesinin önündeki engel kalkmış oldu. Şimdi Rusya, Ankara ile Stokholm’ün arasını açmaya çalışıyor. Ben meseleyi böyle değerlendiriyorum.
Bu arada tepkimizi gösterirken İsveç Bayrağını yakmak kabul edilemez. Birincisi mukaddes kitabımızı yakan adam İsveçli değil Danimarkalı. İkincisi ise bu pisliğin suçundan dolayı Danimarkalılar da sorumlu tutulamaz. Oturup da başka bir milletin bayrağını yakmak ayıptır. Türk’e yakışmaz…
 
Bünyemiz alışkın değil 
Ligde kötü günler geçiren Eskişehirspor, 1022 Konya deplasmanından son dakikada attığı golle sevinerek ayrıldı.
Ligin dibindeyiz ve alacağımız her puana seviniyoruz. Elbette 3 puana daha çok seviniyoruz. Ancak bu galibiyetin ayrı bir önemi de bulunuyor. O da uzun süredir son dakika golüyle sevinmemiş olmamız. Göztepe ile oynadığımız final maçından beri hep son dakikalarda gelen gollerle yıkılmıştık. Dolayısıyla böyle bir sevince bünyemiz alışkın değil. Ama yine de böylesi bir galibiyet harika bir şeymiş. İnsanın sevincini ikiye katlıyormuş.