Güvensiz şehir, güvensiz ülke

Dünyanın en güvenli şehirleri arasında gösterilen Eskişehir’in yerinde yeller esiyor. Eskişehir sürekli cinayetlerle anılmaya başlandı. Son olarak 25 yaşındaki genç bir kadın evinden çıkıp işine giderken, apartmanının merdivenlerinde vahşice öldürüldü.
Bu cinayet son 1 ayda işlenen 5’inci cinayetten bahsediyoruz. Artık bu şehre güvenli demek mümkün değil.
Öncelikle 10 Aralık akşamında evinin terasında beslediği güvercinleri beslemeye çıkan Hüseyin Pınar tabancayla vurularak öldürüldü.
Daha sonra Ayşenur Çolakoğlu da tabancayla başından vurularak öldürüldü. Merhume Ayşenur’un güya sevgilisi olan şahsın bir kıskançlık krizi neticesinde bu cinayeti işlediği öğrenildi.
Daha sonra genç bir garson olan 21 yaşındaki üniversite öğrencisi Egemen Rahmi Demircioğlu da 28 yaşındaki bir müşteri tarafından tabancayla kalbinden vurularak öldürüldü.
Bu cinayetin hemen ardından bir çiğköftecide yok yere yaşanan bir tartışma neticesinde İbrahim Can Temelli de tabancayla vurularak öldürüldü.
Son olarak Tuğçe Can adlı 25 yaşındaki genç bir kadın da kıskançlık krizi neticesinde defalarla bıçaklanarak öldürüldü.
Son cinayetin diğerlerinden tek farkı ateşli silahla işlenmemiş olmasıydı.
Eğer ki cinayet sayısındaki bu patlama sadece Eskişehir’de yaşanıyor olsaydı, farklı yorumlardık. Ancak Türkiye’nin hemen her yanından böylesine kontrolden çıkmış şiddet haberleri birbirini kovalıyor.
Ateşli silahlara ulaşmanın çok kolay olduğu ülkemizde “Tepesinin tası atan” cinayet işliyor. Eroin tüccarı mafya liderlerinin bile özel afla salındığı bir ülkede, cezalar caydırıcı olmuyor.
Son olarak yaşanan ekonomik, ahlaki ve sosyal kriz neticesinde insanlar giderek saldırganlaşıyor.
Aslında Eskişehir güvensizleşmiyor. Tüm Türkiye büyük bir krizin içine yuvarlanıyor.
 
Oy isteyenler nerede?
Seçimlere en geç 5 ay kaldı. Hatta seçimlerin 1 – 2 ay erkene alınması bile ihtimal. Normal şartlarda şu anda ortalığın milletvekili aday adaylarından geçilmemesi lazımdı. Pek çok seçim yaşadım. Ancak hiçbir seçimi bu kadar heyecansız görmedim.
Yanlış anlaşılmayalım: “Seçim heyecansız” derken vatandaşı kastetmiyorum. İşin aslı seçmeni çok uzun süredir hiç bu kadar seçimi beklerken görmedim. Heyecansız olanlar oy verenler değil, bilakis oy isteyen politikacılar.
Eskişehir’den milletvekili olmak için sadece bir kişi aday adayı olduğunu açıkladı. O da CHP’li Kadir Kodak. Sayın Kodak’ı Kuzey Denizi’nde gemilere yol açan Buzkıran gemilerine benzetiyorum. Önündeki engelleri yara yara hedefe doğru ilerliyor. Ancak onun dışında CHP’den ortaya çıkan bir aday adayı yok. Bu arada AK Parti’den de kimse kameraların karşısına çıkıp, “Ben Milletvekili aday adayıyım” demedi. Durum İYİ Parti’de de aynı.
Elbette pek çok aday adayının adı gündeme geliyor. Ancak ortaya çıkma cesareti gösteren pek yok. Ben aday adayı olmamayı Türk Siyasetinin bir çıkmazı olarak görüyorum. Maalesef Eskişehir’in dışında, yani geriye kalan 80 ilimizde de durum pek farklı değil.
“Ülkem için yola çıktım” diyen politikacıların er meydanına çıkıp elini taşın altına koyması lazım. Bu millete kötü günlerinde sahip çıkacak politikacı lazım. Yoksa memlekette işler iyi giderken ortaya çıkan politikacılardan vatandaşa fayda gelmiyor.