Çalıyor ama çalışıyor

TÜRK-İŞ nisanda dört kişilik ailenin açlık sınırı 10 bin 135 lira, yoksulluk sınırı 33 bin 15 lira olarak hesapladı. Bu hesaba göre Türkiye’de aşağı yukarı herkes yoksul demektir. Yine bu hesaba göre asgari ücret alan bir ailenin aç olduğu sonucuna varıyoruz.
Tabii açlık derken dengesiz beslenme kastediliyor. Yoksa AK Parti Denizli Milletvekili Şahin Tin’in dediği gibi “Bu millet kuru ekmek yiyorsa, aç değildir” mantığı başka oluyor. Biz bu zihniyete “AK Kibir” zihniyeti diyoruz.
Almanya’da bir kafeteryaya garson olarak girip asgari ücretle çalışırsanız, (Almanlar’dan bahşiş almayı unutun) 1 ay sonra kendinize 20 – 30 yaşında ikinci el bir araba alabilirsiniz. Amerika’da 1 aylık ücretinizle 10 yaşında Cip alırsınız. Türkiye’de aynı arabayı alabilmek için ömrünüzü vermeniz gerekir.
Peki neden böyle oluyor? Neden Almanya’da yaşayan asgari ücretli Türkiye’ye yaz tatiline geliyor da, Türkiye’deki devlet memuru Kurban Bayramından 30 kilometre ötedeki babasının köyüne ailecek gidemiyor?
Bunun cevabı yağma düzeni… Biz Türk Milleti olarak, “Çalsın ama çalışsın” zihniyetini terk etmediğimiz müddetçe. Daha çok aç kalırız…
 

Huzur dolu günler yakındır

Bugün 1 Mayıs Emek ve Dayanışma günü. Tüm yurtta olduğu gibi Eskişehir’de de coşkuyla kutlanacağına eminim.
1980’li yıllarda 1 Mayıs’ı kutlamak için mangal gibi yüreğinizin olması gerekirdi. Eskiden terörle, vurup – kırmayla anılan 1 Mayıs’ın 2008 Nisan'ında, "Emek ve Dayanışma Günü" olarak kutlanması kabul edildi. 1 yıl sonra da resmi bayram oldu.
Bu bayramın üzerindeki yasakları kaldıran güç ise AK Parti iktidarıdır. 2000’li yıllar AK Parti’nin özgürlükçü olduğu yıllardı. Görmek istediğimiz AK Parti işte o AK Parti’ydi. Kendisine oy vermeyenlere “Terörist! Darbeci, Dinsiz, Sapık, Eşcinsel, Sürtük!..” diyen değil…
Bu memlekette 12 Eylül zihniyetleri hiç eksik olmadı. Kendi vatandaşını potansiyel devlet düşmanı olarak gören baskıcı iktidarlar toplumumuzu sürekli gerdi. Düşünebiliyor musunuz; başörtüsü takan kadınların devlet memuru olmaları, üniversitede okumaları yasaklandı. 1 Mayıs’ı yasaklayan, Nevruz’u yasaklayan zihniyetle başörtüsüne kısıtlama getiren zihniyet aynıydı.
İşte 15 senedir 1 Mayıs’ı kutluyoruz. Yıllardır başörtülü bacılarımız devlet dairelerinde çalışıyor. Nevruz ateşleri yanıyor ama devletimiz de dimdik ayakta duruyor.
Toplumu baskılayan zihniyetlerin bize getirdiği tek şey huzursuzluk. Milletin üzerindeki baskıların yok olduğu, devletin kendi vatandaşına potansiyel suçlu olarak görmediği günlerin yakın olduğunu düşünüyorum.
1 Mayıs’ı hep birlikte ve huzur içinde kutlayacağız. Mayıs’ın 14’ünde de ayrı bir bayram; yani seçim bayramı yaşayacağız. Seçimlere bir şölene gider gibi gideceğiz ve sandıktan çıkan Milli İradeye saygı duyacağız.
Ben inanıyorum ki Türkiye’nin önünde kavga ve nefret dolu günler değil, barış ve huzur dolu günler olacaktır.