Büyükşehir hızır gibi yetişiyor

Büyükşehir Hayvanat Bahçesi’nin veterinerleri tarafından tedavileri tamamlanan bir akbaba ve bir atmaca, doğaya salındılar. Gökyüzünün efendilerinin özgürlüğe kanat çırpışını görmek bizleri çok sevindirdi.
Bazı kişiler, hayvanat bahçelerini yalnızca turizme katkı sunan bir merkez olarak değerlendiriyor. Bazıları da hayvanat bahçelerini bir hayvan hapishanesi olarak değerlendiriyor. Özellikle bu ikinci gruba Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Hayvanat Bahçesi’ni ziyaret etmelerini tavsiye ederim. Peki bu kişilerin hayvanat bahçesini ziyaret etmediğini nereden mi biliyorum? Çünkü ziyaret etselerdi “Hayvan hapishanesi” demeleri mümkün olmazdı da o yüzden… Denemesi bedava; gitsinler Büyükşehir Hayvanat Bahçesi’ne. Bakalım bu ziyaretten sonra “Hayvan hapishanesi” diyebilecekler mi?
Hayvanat bahçesini yalnızca bir turizm merkezi olarak görenler ise eksik bilgiye sahip. Zira çağdaş hayvanat bahçeleri, aynı zamanda bir bilim merkezi olarak görülüyor. Tıpkı Eskişehir’de olduğu gibi. İşte bir akbaba ve atmacanın kurtarılması ortada. Doğa Koruma ve Milli Parklar ekipleri zavallı yaralı hayvanları her defasında Eskişehir Hayvanat Bahçesi’ne götürüyorsa, demek bir şeyleri biliyorlar.
Gelelim özgürlüğe kanat çırpan akbabaya… Leş yiyen bu hayvanları kendi değer yargılarımızla değerlendiremeyiz. İşin doğrusu bize göre çirkin olan akbabalar zararlı değil, faydalı canlılar. İşin doğrusu tabiattaki tüm canlılar faydalı.
Aslında sözümü geri alıyorum. Zararlı olan bir canlı var; ki biz ona insan diyoruz. Neyse ki içimizde zavallı hayvanların imdadına Hızır Aleyhisselam gibi yetişenler de var. Büyükşehir Belediyesi Hayvanat Bahçesi çalışanlarını tebrik ediyoruz. Sayelerinde insanoğlunun affedilmez günahları hafifliyor.
 

Nedir bu sevginin sırrı?

Bir 10 Kasım’ı daha geride bıraktık. Bütün Türkiye’de olduğu gibi Eskişehir’de de vatandaşlarımızın Atatürk’e çok büyük bir saygı ve sevgisinin olduğunu gördük. Ölümünün üzerinden 84 yıl geçmesine karşın bir faninin bu kadar sevilmesini pek çok kişi anlayamıyor,
Peki nedir Türk Milleti’nin Ata’sına olan bu sevgisinin sırrı?
Bu sevginin içerisinde elbette Atatürk’ün şahsına duyulan saygı var. Ancak asıl nedenin başka olduğunu düşünüyorum. Türk Milleti Atatürk’e “Naçiz vücudu toprak olmuş” bir fâni olarak bakmıyor. Daha ziyade Atatürk’ü bağımsız, çağdaş ve başı dik bir ülkünün sembolü olarak görüyor. Yani bu 10 kasımda gördüğümüz ve her sene bir önceki 10 kasımdan fazla olan sevgi, aslında çağdaş ve güçlü Türkiye’ye olan özlemi gösteriyor.
Anıtkabir’de toplanan milyonlar, Türkiye’nin dört bir yanında sirenler çaldı mı, durup saygısını sunanlar aslında aynı şeyi istiyor; yeniden Atatürk’ün açtığı yolda ilerlemek…
“Atatürk yaşasaydı” diye başlayan cümleler aslında anlamsız. 1881 yılında doğan bir insanın, zaten 2022 yılında yaşaması mümkün değil. Ancak 84 yıl önce ölen bir kişinin halen yasının tutuluyor olması da, günümüz politikacılarının durup, düşünmesi gereken bir durum.
Bugün iktidarda kasım kasım kasılanlar, yarın iktidardan düşerlerse, en yakınlarının bile arkasından neler konuşacağını kestiremiyor. Ancak 1937 yılında ölen bir insanın arkasından milyonlar hâlâ ağlıyor.
Atatürk kuvvetini saraylardan alan bir kişi değildi. O Milletin gönül saraylarında bulunduğu için bu kadar sevildi.