Geleneksel olarak, birçok toplumda yönetim genellikle aile bağları, sınıf veya etnik köken gibi faktörlere dayanarak belirlenirdi. Ancak meritokrasi prensibi, bireylerin niteliklerine göre pozisyon alması gerektiğini savunur. Bu da demektir ki, bir kişinin toplum içerisindeki konumu ya da işi, sahip olduğu becerilere ve yeteneklere bağlı olmalıdır.
Meritokrasi kavramı, her ne kadar adil bir sistem gibi görünse de eleştirilere de maruz kalmaktadır. Çünkü sadece kişilerin yeteneklerine göre değerlendirildiği bir sistemde, bazı sosyal adaletsizliklerin de yaşanabileceği düşünülmektedir. Örneğin, eğitim imkanları veya aile faktörleri nedeniyle bazı bireyler diğerlerine göre avantajlı konumda olabilirler.
Ancak yine de, meritokrasi fikri genellikle başarı ve motivasyonu teşvik eden bir sistem olarak görülmektedir. Liyakata dayalı olarak yapılan atamaların, kurumların daha verimli çalışmasına ve toplumun genel olarak daha adil bir yapıya kavuşmasına katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.
Türkiye'de meritokrasi kavramı da zaman içerisinde daha fazla tartışılmaya başlanmıştır. Kamu sektöründe, özel sektörde ve eğitim alanında meritokrasinin önemi ve uygulanabilirliği üzerine yapılan çalışmalar artmaktadır. Bu da gösteriyor ki, toplumun daha adil, verimli ve başarılı olabilmesi için liyakata dayalı bir sistem düşüncesi her geçen gün daha fazla önem kazanmaktadır.
Sonuç olarak, meritokrasi kavramı, liyakata dayalı yönetim anlayışı ile bilgi ve becerilere dayalı olarak yapılan atamaları ifade eder. Toplumda daha adil bir yapı oluşturmak ve başarıyı teşvik etmek için önemli bir ilke olarak kabul edilir. Ancak uygulamada bazı zorluklarla karşılaşılabilir ve sürekli olarak geliştirilmesi gerekebilir. Bu nedenle, meritokrasi konusundaki tartışmaların ve çalışmaların devam etmesi gerekmektedir.